[Russell]

حقیقت آن است که من تصمیم گرفته بودم که مدتی به این مباحث نپردازم تا قدری از شدتِ تنش‌هایی که باعثِ ایجاد اختلافاتی [یا کینه‌هایی]شده بودند، کاسته شود، اما زمانی که امیر گرامی رفتند(که به گمانم تا حدی از تبعاتِ همین بحث‌ها نیز بود) و صادقانه بگویم که به پاسِ همه‌ی آن چیزهایی که از ایشان آموختم و همچنین به جهتِ اینکه مشخصا من در برابرِ آنچه درست می‌دانم خود را مسئول می‌دانم، تصمیم گرفتم تا زمانی که اینجا هستم و مدیرانِ سایت به من اجازه می‌دهند به این موضوعات بپردازم. اگر کسی نوشته‌های مرا نمی‌تواند تحمل کند می‌تواند آنها را نخواند، چرا که زین پس برایم کمترین اهمیتی ندارد که دیگرِ هموندان در موردم چه می‌اندیشند یا چقدر منفور هستم و هیچ ملاحظه‌ای برای گفتنِ آنچه درست می‌دانم نخواهم داشت

داریوش جان بسیار جای خوشحالی‌ست که از نوشتن نظامندت در اینباره میشنوم.حقیقتش من هم علاقمند شده‌ام به مطالعه‌یِ هر چه بیشتر و نوشتن دراینباره.حقیقت شگفت انگیز این است که امروزه نقدِ اسلام بسیار آسانتر از نقد زنمحوری شده و حتی در فضای مجازی پارسی هم سخن گفتم از آن از هر طرف مورد هجمه‌یِ همه جانبه و سانسور قرار میگیرد.

در مورد رفتن امیر گرامی هم اتفاقا برای من و دوستان هم این دیدگاه پدید آمده بود که علت رفتنش داستان اعتراض و حمله‌یِ اخیر و به او بوده و برای اینکه پیرامون امنیت و دادنِ داده‌یِ شخصی و ... راحتتر باشد در فضای خصوصی از او علت جویا شدیم، آنجا امیر گرامی اطمینان داد که موضوع دلخوری نبوده و اتفاقا توضیح داد که در کل بازخوردی که در این مدتِ نوشتنش گرفته بسیار راضی بوده و اثربخشی آن امیدوارش کرده.