[Dariush]

من فکر نمیکنم آنقدر عمدی باشد،بخشی از آن ممکن است لابی موادفروشان و کسانی که از آن سود میبرند باشند ولی میدانیم بخش زیادی از بودجه کشورها صرف این «جنگ علیه مواد» میشود و از نظر اقتصادی هم برای کل اقتصاد و... آنها کم ضرر ندارد.
بنظر میرسد بخشی از آن ترس از قبول شکست و قدرت محافظه‌کاران و این‌ها باشد.با قانونی شدن تجارت مواد منبع مالی شفافی که منبع بسیاری اعمال شرورانه دیگر است از بین میرود یا شفاف میشود و از همه مهمتر میشود برای آن قانونگذاری کرد و بخش بزرگی از خشونت و کشتار دلیل خود را از دست میدهند.

تجارتِ موادِ مخدر بیش از هفتاد میلیارد دلار است و پس از قاچاقِ اسلحه، بالاترین سهمِ بازارِ کالاهای قاچاق را دارد. مسلم است که چنین رقمی هر کس و دولتی را وسوسه خواهد کرد. مطمئمنا شما هم همچون من، دولت‌ها را به عنوانِ یک نهادِ یگانه نمی‌دانید و آن را متشکل از گروه‌ها یا احزابِ گوناگون می‌شناسید که نفوذِ باندهای مافیایی موادِ مخدر در آنها کم و بیش قابل تصور است. مثلا همین ایران از برجسته‌ترین کشورها در مبارزه با قاچاقچیانِ موادِ مخدر است و چندبار از طرف سازمان‌های بین المللی تقدیر هم شده در حالی که از آن سو سپاهِ پاسداران بزرگترین باند مافیایی قاچاقِ مواد در ایران است! یا در افغانستان بودجه‌ای عظیم برای مبارزه با تولیدِ تریاک، توسط دولت تخصیص داده شده اما از آن سو توسطِ خودِ نهادهای دولتی ابراز می‌شود که درونِ دولت باندهای مافیایی قاچاقِ موادِ مخدر رخنه‌ کرده‌اند! این موضوع شاید در دولت‌های غربی کمتر باشد، اما تصور نمی‌کنم به کل وجود نداشته باشد.

آن عاملی که می‌گویی راسل جان، از نگاهِ من هم درست است، اما عاملِ اصلی نیست به گمانم! تاکنون مواردِ بسیاری بوده که بالاخره دولت‌ها زیر بارشان رفته‌اند، از قبیلِ همجنس‌گرایی، آزادی مشروب‌های الکلی که در آمریکا ممنوع شده بود در دوره‌ای اما پس از اوج گرفتنِ بازارِ عظیمِ قاچاقِ مشروباتِ الکلی آن را ملغی کرد، خرید و فروشِ اسلحه یا سیگار، اما این را گویا نمی‌شود! من تصور می‌کنم به دلیلِ حساسیتی که جامعه در این مورد دارد، اینکه سناتوری بخواهد از فروشنده‌های موادِ مخدر علنا دفاع کند خیلی شگفت خواهد بود. در واقع اینجا یک دور بسیار مستحکم وجود دارد: تجارتِ موادِ مخدر بسیار سودآور است، این سود تنها زمانیکه تجارتِ آن قاچاق باشد تضمین می‌شود، هرچه قاچاق تر باشد هم پر سودتر است!

یک داستانِ شگفتی برایتان بگویم که یکی از آشنایانِ من که در نیروی انتظامی بود برایم تعرف کرده: می‌گوید در سالهای گذشته، یک تاریخِ یکماهه توسطِ نیروی انتظامی معین می‌شد برای جمع‌آوری فروشندگانِ موادِ مخدر(یک اسمی هم داشت که اکنون به خاطرم نیست). اما این در واقع حیله‌ای بود که نهادهای دولتی‌ای که بطورِ قاچاق مشروباتِ الکلی و موادِ مخدر وارد می‌کردند یا از قاچاقچیانِ مرزها آنها را می‌گرفتند، بتوانند به قیمتِ گزاف آنها را بفروشند(تریاکی‌ها معمولا در نبودِ تریاک خود را با الکل قدری آرام می‌کنند) و همچنین قیمتِ موادِ مخدر نیز افزایش یابد وگرنه پلیسِ کدام کشور را دیده‌اید که علنا اعلام کند ماه بعد می‌خواهیم فروشندگانِ موادِ مخدر را جمع‌آوری کنیم؟ تا آنجا که ما می‌دانیم این عملیات معمولا باید کاملا مخفیانه باشد. در واقع یک علامتی بود به فروشندگانِ مواد که خود را قائم کنند تا اینان بتوانند محموله‌های خود را به قیمتِ گزاف به راحتی بفروشند!