[Angela]

من یک دوست همجنسگرا داشتم که اینرا بیشتر بخاطر شوخی و در جواب کسانی که از «بوسیدن دو تا مرد حالشان بهم می‌خورد» مطرح می‌کرد(که «منهم حالم از دیدن بوسه‌ی یک زن و مرد خراب می‌شود، بیایید بجای صحبت کردن درباره‌ی آنکه چگونه حالمان از هم بهم می‌خورد، درباره‌ی حق طبیعی همه برای کنترل زندگی شخصی‌شان زیر لحاف صحبت بکنیم» یا یک همچو چیزی). حتی اگرهم چنان احساسی وجود داشته باشد(که من بعید می‌دانم)، بدلیل عادی‌سازی و برخورد مداوم و تماس بی‌وقفه با دگرجنسگرایی، «نرم» تلقی نکردن آن نزد من چیزی بجز ادا درآوردن و مسخره بازی نخواهد بود.

درسته اما داشتم فکر میکردم بخشی از این حال به هم خوردن یا احساس چندش از کاری که سود و زیانی به کسی نمی رسونه و مسلما به کسی هم ربطی نداره به خاطر این هست که انسانها خودشون رو در اون موقعیت تصور می کنند و همذات پنداری می کنند. البته منظورم افرادی که با همجنس گرایی مبارزه می کنند نیست, کسانی هستند که کاری بر ضد هم جنس گراها انجام نمیدن اما میگن حس خوبی نسبت به هم جنس گرایی نداریم, مثلا از دیدن بوسه دو تا مرد یا دو تا زن بدمون میاد.