[Ouroboros]

نکته دوم:پرسش من این بود که چرا این عمل غیر اخلاقی هست؟

چون با دستگاه هنجاری که من برای زندگی کردن برگزیده‌ام ناسازگار است.

بنابراین وجود پارتنر به این معنا نیست که نباید گزینه های دیگه رو بررسی کرد(یک رویکرد که هم پیشبینی آینده رو داره هم اینکه ممکنه در حال مفید باشه) ولی اگر قصد بودن با گزینه های دیگه در کاره باید در رابطه تجدیدنظر کرد:)

این ادعا به طرز دردناکی مبتنی بر شناخت شخصی شما از حد و حدود است، یعنی می‌توانید بگویید «برای من، برسی کردن دیگر گزینه‌ها توسط شریکم ایرادی ندارد و برای خود نیز این حق را محفوظ می‌دانم»، و استدلالات خود در دفاع از آنرا هم طرح بکنید. اما نمی‌توانید از من توقع مشابهی داشته باشید، برای من در صورت وجود ارتباط و تعهد عاطفی، حتی فکر کردن به دیگران نوعی خیانت محسوب می‌شود چه رسد به برسی شرکای احتمالی. کلـا من موضع ِ رمانتیکی دارم، شما موضع پراکتیک... و در آخر باید بپذیریم که هرکس به معیارها و سنجه‌های شخصی خود برای همنشینی و جفت‌گزینی محق است.