[sonixax]

ببخشید دیر شد جوابم تنبلیم میومد :))

خواهش میکنم

خب بیاید این فرض شما رو با واقعیت ها بسنجیم:
آمریکا بمب هسته ای رو در سال 1945 استفاده کرد.
شوروی در سال 1949 به بمب اتم دست پیدا کرد.
انگلیس در سال 1952 اولین بمب هسته ایش رو آزمایش کرد.
فرانسه در سال 1960 تونست بمب هسته ای بسازه.
چین در سال 1964 ،هند در سال 1974 و پاکستان هم در دهه 80 میلادی موفق به ساخت سلاح هسته ای شدند.

در ضمن چین و روسیه به هیچ وجه جز دوستان و متحدین آمریکا محسوب نمیشند(هرچند شاید حجم عظیم مبادلات تجاری چین با آمریکا یک عامل متعادل کننده باشه)
خب چطور این کشورها با وجود چماغ آمریکا موفق به سلاح هسته ای شدند!؟ خب این چماغ آمریکا چجور ابزار تنبیهی هست که نتنها دوستان و متحدین آمریکا بلکه حتی کشورهایی مثل چین و شوروی تونستند ازش عبور کنند،اون هم با این اختلافات زمانی؟
چرا بسیاری از کشورهای عضو ناتو که حتی سابقه ای مثل آلمان ندارند و جز متحدین با ثبات آمریکا محسوب میشند(مثل کانادا) دارای سلاح هسته ای نیستند؟!
به نظر من این فرض خیلی اغراق آمیزه چون عملا با واقعیت های موجود همخوانی نداره.

بمب اتمی شوروی درست ۴ سال پس از آمریکا بوده و قبل از اون هم شوروی دنبالش بوده و بسیاری از دانشش رو از آلمان نازی بدست آورده بوده . در عین حال کی گفته آمریکا روی سر شوروی فشار نذاشته بوده ؟ جنگ سرد پس چی بوده ؟ البته اون موقع آمریکا تنها ابر قدرت جهان نبوده .

انگلیس ، فرانسه ،هند و پاکستان هم همگی به صورت مخفیانه به دنبال بمب هسته ای بودند و وقتی که بمب رو بدست آوردند به خاطر اینکه کشور دوست یا متحد آمریکا محسوب میشدند شامل تحریمهای آمریکا نشدند .

و اما در مورد چین ، چین یکی از قدرتهای جهانی و البته دارنده حق وتو در شورای امنیت هستش و با اینکه دوست و متحد آمریکا تا اون زمان نبوده آمریکا نمیتونسته کار چندانی علیهش بکنه چون با یک وتوی ساده گند میزده به تمام زور و فشار آمریکا . البته فرانسه و انگلیس و روسیه هم حق وتو دارند و باز همین مساله دست آمریکا رو در موردشون میبنده .

این وسط ما اسرائیل رو هم داریم که تحت فشار آمریکا برای نساختن سلاح هسته ای بوده و با مخالفت علنی کارتر هم مواجه شده بوده . دست آخر هم کار میرسد به مذاکرات هسته ای و وقت کشی و آزمایش هسته ای اسرائیل و ... یعنی این مساله که فشار همواره بر کسانیست که هنوز سلاح هسته ای ندارند کماکان به قوت خودش باقیست .
اگر آن کشور دوست و یا متحد آمریکا باشد پس از آزمایش هسته ای و هسته ای شدن مورد تحریم قرار نمیگیرد و اگر دوست و یا متحد آمریکا نباشد مورد تحریم و فشار سیاسی آمریکا قرار میگیره .

این قیاس مع الفارق هست(یکی پارسیش بکنه :) )اول اینکه اولین استدلال در مورد کلیت سلاح های کشتار جمعی هست،نه نتیجه داشتن اونها.
دوم اینکه من باور دارم حتی وجود اسلحه ای که فقط و فقط کشتار میکنه هم گاهی ضروریه(هرچند بد)چه برسه به وسیله که کاربرد دوگانه هم داره(مثل چاقو)
ولی مسئله که با سلاح های کشتار جمعی وجود داره تنها این نیست که این سلاح ها قدرت تخریبی و کشتار بالایی دارند بلکه مسئله این هست که این سلاح ها اولا کشتار وسیع رو به صورت کور انجام میدند،یعنی تخریب و کشتار چه خواسته و چه ناخواسته بالاست و دوم اینکه بواسطه همین ویژگی این سلاح ها بزرگترین قدرتشون ارعاب(و گاهی نابودی) یک جمعیت غیر نظامی هست نه یک واحد نظامی.

در واقع سلاح های متعارف(که استثنا هم دارند و مذموم هستند مثل بمب های خوشه ای)سلاح هایی هستند که کشتار و تخریب نسبتا هدفمند دارند و مقابله با نظامیان کاربرد اصلیشونه.

خوب دلیل مخالفت شما با سلاح هسته ای چیه ؟ مگر چیزی به غیر از کاربرد و مورد استفاده شونه ؟
سلاح هسته ای هم به هیچ عنوان کشتار کور انجام نمیده . جلوتر پاسخ میدم .

بنابراین عدد کشتار به تنهایی ملاک نیست نوع کشتار در مقایسه با عدد هست که تعیین کنندست.یعنی کلاشینکف با آمار بالای کشتاری که در سال داره باز هم به اندازه سلاح هسته ای خطرناک نیست چون سلاح کشتار جمعی نیست ( تا حالا فکر نمیکنم کسی استفاده از کلاشینکف رو برای ترسوندن کشور دیگه ای استفاده کرده باشه! :)) )

هر سلاحی به اندازه خودش قدرت بازدارندگی داره ، هر چه اون سلاح پیشرفته تر و قوی تر باشه قدرت بازدارندگیش هم بیشتره .
یعنی اگر امروزِ روز ایران همین موشکهای در پیتی و تکنولوژی های دهه ۶۰ ای را نداشت به جای اینکه بنشینند باهاش مذاکره کنند و تحریم کنند و ... یک ضرب گزینه آخر یعنی حمله نظامی را اجرا میکردند .
همان طور هم که میدانید کشورها مدام یکدیگر را با همان سلاح های متعارف تهدید میکنند و تا جای ممکن با ترساندن طرف مقابل جلوی تحرکات نظامیشون رو میگیرند .

اینکه الان استفاده نمیکننند به این معناست که هرگز استفاده نمیکنند؟!اگر روزی اکثر کشورهای دنیا دارنده این سلاح باشند یا دو کشور دارای بمب هسته ای وارد جنگ بشند امکان اینکه ازش استفاده بکنند خیلی زیاده همین الان هم بعضی کشورهای دارنده سلاح هسته ای صریحا ابراز میکنند که حتی در صورتی که بهشون حمله هسته ای هم نشه ممکنه از بمب هسته ای علیه دشمنانشون استفاده کنند!
در واقع اگر سلاح هسته ای یک چیز فراگیر بشه حتی همین بازدارندگی نیم بند و شکننده هم وجود نخواهد داشت به این دلیل ساده که دیگه تبدیل به یک سلاح متعارف شده!حتی اگر فرض هم بگیریم که یک کشور دموکراتیک به هیچ وجه علیه یک کشور دموکراتیک دیگه بمب هسته ای استفاده نکنه با فراگیر شدن بمب هسته ای عملا دیوانه های دیکتاتور چه تروریست) پیدا میشند که بخوان دنیا رو باهاش تهدید کنند.
اون مسئله که اگفتم هم اگر به لینک دقت کرده باشید در مورد استفاده سلاح های تاکتیکی هسته ای بر علیه یک کشور هسته ای دیگست طبیعتا وقتی یک طرف هسته ای نباشه خطر جنگ هسته ای نیست.
تهدید به استفاده از سلاح هسته ای هم طبیعتا به معنای استفاده از اون نیست که حالا بر اساس فلان و بهمان تهدید بخوایم بگیم که ممکنه واقعا هم ازش استفاده کنند.

خیر ، اینکه بیشر کشورهای دنیا دارای سلاح هسته ای باشند اتفاقن امکان استفاده اون علیه یکدیگر رو کاهش میده . یک کشور دارنده سلاح هسته ای با خیال آسوده علیه کشوری که سلاح هسته ای ندارد میتواند از آن استفاده کند ولی آیا همین آرامش روانی در مورد آنهایی که سلاح هسته ای دارند هم وجود دارد ؟
سلاح هسته ای هم هرگز یک سلاح متعارف نمیشود . امروزه تقریبن تمام کشورهای دنیا سلاح شیمیایی و میکروبی و بیولوژیکی دارند ولی کماکان این سلاحها غیر متعارف هستند و کشور ها تقریبن ازشون بر علیه یکدیگر استفاده نمیکنند .
فراگیر شدن سلاح هسته ای هم باعث این نمیشه که بیوفته دست تروریستها و این از اون پروپاگانداهای پوچ در این مورد هست ! مگر فراگیر بودن انواع و اقسام هواپیماهای بمب افکن و جنگنده باعث شده که اونها در اختیار تروریستها قرار بگیرند ؟
سلاح هسته ای تاکتیکی هم با سلاح هسته ای معمولی فرقی ندارد ، تنها فرق در میزان قدرت است ولی تکنولوژی و روش ساخت یکی است . یعنی به جای اینکه شوروی بیاید و یک بمب هسته ای ۵۰ مگاتنی (تزار) درست کند - میاید و یک بمب یک کیلوتنی درست میکنند که پانزده برابر از بمبی که روی هیروشما انداختند ضعیف تر بوده و شعاع تخریبیش ۱۵ برابر کوچکتر میشود . این میشود سلاح هسته ای تاکتیکی ولی باز هم یک سلاح هسته ایست .
در اینجا میتوانید شعاع تخریبی یک بمب هسته ای را ببینید :
Ground Zero | Carloslabs
یعنی اگر یک بمب اتمی ۱۵ کیلوتنی (اندازه همانی که در هیروشما منفجر شد) در خیابان لاله زار تهران منفجر شود شعاع تخریبی آن تا ابتدای بلوار کشاورز بیشتر نیست . این محدوده را کوچکتر کنید میشود سلاح هسته ای تاکتیکی !!!

ببین باز هم میگم وقتی ما یک فرضی میکنیم باید ادعاهای فرضمون هم با واقعیت بخونه و اتفاقا واقعیت هم جایی هست که فرض هامون باید جواب پس بدند.
اگر بخوایم فرض کنیم که کشور هسته ای A به کشور غیر هسته ای B حمله میکنه باید در واقعیت هم به دنبال شواهدش باشیم ولی به جز مورد اول که ژاپن بوده چرا در تاریخ کشورهای هسته ای هیچ حمله دیگه ای دیده نمیشه!؟اینجا مشخص میشه که فاکتور دیگه ای به جز قدرت هسته ای کشور دارای بمب دخیل باشه بنابراین فرض ما اینجا رد میشه.
فرض دوم هم اینه که احتمال حمله کشور هسته ای به یک کشور هسته ای دیگه خیلی کمتره،خب برای این فرض شواهدی موجوده ولی این کاهش احتمال جنگ هسته ای بیشتر به خاطر تعداد کم کشورهای دارای بمب هست یعنی هر مقدار دارندگان بمب بیشتر بشند به طور آماری احتمال درگیری کشورهای هسته ای بیشتر میشه(مثلا کشورهایی که تازه به این قدرت رسیدند) چون یکی از مهم ترین دلایل استفاده نکردن از بمب هسته ای در شرایط فعلی این هست استفاده یکی از قدرت ها از بمب هسته ای مجوزی به باقی کشورها میده و در حالت بدبینانه چرا این مجوز بده؟چون وقتی سلاح هسته ای گسترده بشه دیگه احتمال درگیری هسته ای یک چیز نادر نیست! ( وامیدوارم هیچ وقت به چنین وضعیتی نرسیم)

خوب در واقعیت ما نشان دادیم که آمریکا در عراق هم از آنها استفاده کرده . فرقشان تنها در قدرتشان است .
تعداد بیشتر قدرتهای هسته ای هم همان طوری که پیشتر گفتم به عکس اعتقاد شما باعث استفاده کمتر از سلاح هسته ای میشود . مطالعه این لینک را به شما پیشنهاد میکنم :
تاریخدان اسرائیلی: بمب هسته ای ایران موجب برقراری صلح می شود

واقعا این نهایت منطق مسلح شدن به سلاح هسته ای هست!؟ (و تقریبا مشابهش رو دیگران هم تکرار میکنند)
خیر اونها از ما بهترون نیستند گفتم که باید روند جهانی هم به سمتی باشه که خلع سلاح هسته ای داشته باشیم،مسئله اینه که من از پافشاری دوستان رو یک همچین چیزی واقعا شگفت زده هستم!
فرض کنید دو نفر با هم یک مشکلی دارند و میخوان دوئل کنند(و البته همین نوع از جنگ و اختلاف هم از نظر من احمقانست) حالا داشتن سلاح هسته ای مثل این هست که این دو نفر به جای مبارزه با هم بخوان با کشتار خانواده طرف مقابل اون رو وادار به تسلیم کنند!
این هم از اخلاق هسته ای :)

میتوانیم احساسی و در باره اخلاقیات صحبت کنیم و میتوانیم در مورد حقایق صحبت کنیم !
شما میتوانید در یک دنیای بسته و خیالی همه را بدون سلاح هسته ای فرض کنید ولی در واقعیت میبینیم که کشورهای دارنده سلاح هسته ای دیگران را مجبور به نداشتن آن میکنند و خودشان بر تعداد سلاحهایشان میافزایند .
تحت فشار آمریکا و شوروی و انگلیس و فرانسه و چین پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای بوجود میآید همان کشورها در ابتدا آن را امضا نمیکنند و یا اگر امضا میکنند به آن عمل نمیکنند ! برخی کشور های اتمی هم مثل هند ، پاکستان ، کره شمالی و اسرائیل تا همین الان حتا آن را امضا نکرده اند ! یعنی خلع سلاح ابرقدرتهای هسته ای تنها و تنها یک رویاست و بدور از واقعیت .