[undead_knight]

ببخشید دیر شد جوابم تنبلیم میومد :))

چماق آمریکا تا زمانی وجود داره که کشوری سلاح هسته ای نداشته باشه ، بعد از اون در شرایطی که اون کشور دوست آمریکا باشه چماق آمریکا هم دیگه براشون وجود نداره . یعنی در بین تمام کشورهای هسته ای کره شمالی هستش که دوست و متحد آمریکا نیست و همان کره شمالی هم هدف انواع و اقسام تحریم و فشار هست به خاطر سلاح هسته ایش .
آلمان هم به طور کلی اجازه داشتن ارتش مستقل و قوی رو نداره و تمام نیروی نظامیش زیر نظر ناتو هستند . پس خیلی چیز عجیبی نیست .

خب بیاید این فرض شما رو با واقعیت ها بسنجیم:
آمریکا بمب هسته ای رو در سال 1945 استفاده کرد.
شوروی در سال 1949 به بمب اتم دست پیدا کرد.
انگلیس در سال 1952 اولین بمب هسته ایش رو آزمایش کرد.
فرانسه در سال 1960 تونست بمب هسته ای بسازه.
چین در سال 1964 ،هند در سال 1974 و پاکستان هم در دهه 80 میلادی موفق به ساخت سلاح هسته ای شدند.

در ضمن چین و روسیه به هیچ وجه جز دوستان و متحدین آمریکا محسوب نمیشند(هرچند شاید حجم عظیم مبادلات تجاری چین با آمریکا یک عامل متعادل کننده باشه)
خب چطور این کشورها با وجود چماغ آمریکا موفق به سلاح هسته ای شدند!؟ خب این چماغ آمریکا چجور ابزار تنبیهی هست که نتنها دوستان و متحدین آمریکا بلکه حتی کشورهایی مثل چین و شوروی تونستند ازش عبور کنند،اون هم با این اختلافات زمانی؟
چرا بسیاری از کشورهای عضو ناتو که حتی سابقه ای مثل آلمان ندارند و جز متحدین با ثبات آمریکا محسوب میشند(مثل کانادا) دارای سلاح هسته ای نیستند؟!
به نظر من این فرض خیلی اغراق آمیزه چون عملا با واقعیت های موجود همخوانی نداره.

این میشود هما سفسطه پهلوان پنبه که پیشتر هم توضیح دادم .
چون ممکن است به خاطر وجود سلاح هسته ای جنگ هسته ای راه بیوفتد پس نبودش بهتر است !
با این استدلال میشود جلوی همه چیز را گرفت . مثال :

چون ممکن است شخصی با چاقو دیگری را بکشد باید خرید و فروش چاقو و تولیدش ممنوع شود .

این قیاس مع الفارق هست(یکی پارسیش بکنه :) )اول اینکه اولین استدلال در مورد کلیت سلاح های کشتار جمعی هست،نه نتیجه داشتن اونها.
دوم اینکه من باور دارم حتی وجود اسلحه ای که فقط و فقط کشتار میکنه هم گاهی ضروریه(هرچند بد)چه برسه به وسیله که کاربرد دوگانه هم داره(مثل چاقو)
ولی مسئله که با سلاح های کشتار جمعی وجود داره تنها این نیست که این سلاح ها قدرت تخریبی و کشتار بالایی دارند بلکه مسئله این هست که این سلاح ها اولا کشتار وسیع رو به صورت کور انجام میدند،یعنی تخریب و کشتار چه خواسته و چه ناخواسته بالاست و دوم اینکه بواسطه همین ویژگی این سلاح ها بزرگترین قدرتشون ارعاب(و گاهی نابودی) یک جمعیت غیر نظامی هست نه یک واحد نظامی.

در واقع سلاح های متعارف(که استثنا هم دارند و مذموم هستند مثل بمب های خوشه ای)سلاح هایی هستند که کشتار و تخریب نسبتا هدفمند دارند و مقابله با نظامیان کاربرد اصلیشونه.

در اینجا تنها توجیه مقیاس کشتار سلاح هسته ایست که به کل پوچ است . شمار کشته شدگان توسط سلاح های غیر هسته ای در همین دوران مدرن هزاران برابر بیشتر از کشته شدگان توسط سلاح هسته ایست .

بنابراین عدد کشتار به تنهایی ملاک نیست نوع کشتار در مقایسه با عدد هست که تعیین کنندست.یعنی کلاشینکف با آمار بالای کشتاری که در سال داره باز هم به اندازه سلاح هسته ای خطرناک نیست چون سلاح کشتار جمعی نیست ( تا حالا فکر نمیکنم کسی استفاده از کلاشینکف رو برای ترسوندن کشور دیگه ای استفاده کرده باشه! :)) )

عملن هم میبینیم که کشورهایی که سلاح هسته ای دارند از آن علیه یکدیگر استفاده نمیکنند (قدرت بازدارندگی) ولی همان کشورها از سلاح هسته ای علیه دیگران استفاده میکنند . یعنی حمله هسته ای به ژاپن را که فاکتور بگیریم داریم :
آوا - امریکا از سلاح های تاکتیکی هسته ای در افغانستان وعراق استفاده کرده است

و مانند اینها زیاد اتفاق افتاده (می افتد) که به وسیله آمریکا و دارندگان سلاحهای هسته ای اخبارش سانسور میشود .

فرانسه هم پیشتر چندین بار تهدید به استفاده از سلاح هسته ای کرده :

BBCPersian.com

گویا یک بار هم ایران را به بمباران هسته ای تهدید کرده .

استرالیا هم تهدید مشابهی در مورد عراق داشته :

شبکه اطلاع رسانی افغانستان -->� استرالیا عراق را به حمله هسته ای تهدید کرد

یعنی همان طور که میبنید تمام تهدیدات هسته ای یا استفاده از سلاح های هسته ای علیه آنهایی است که سلاح هسته ای ندارند نه آنهایی که دارند (قدرت بازدارندگی سلاح هسته ای).

خوشبختانه این دیوانگان و چاقوکشانی که راسل گرامی ازشان سخن میگوید جرات تهدید هسته ای یک کشور هسته ای دیگر را ندارند .

اینکه الان استفاده نمیکننند به این معناست که هرگز استفاده نمیکنند؟!اگر روزی اکثر کشورهای دنیا دارنده این سلاح باشند یا دو کشور دارای بمب هسته ای وارد جنگ بشند امکان اینکه ازش استفاده بکنند خیلی زیاده همین الان هم بعضی کشورهای دارنده سلاح هسته ای صریحا ابراز میکنند که حتی در صورتی که بهشون حمله هسته ای هم نشه ممکنه از بمب هسته ای علیه دشمنانشون استفاده کنند!
در واقع اگر سلاح هسته ای یک چیز فراگیر بشه حتی همین بازدارندگی نیم بند و شکننده هم وجود نخواهد داشت به این دلیل ساده که دیگه تبدیل به یک سلاح متعارف شده!حتی اگر فرض هم بگیریم که یک کشور دموکراتیک به هیچ وجه علیه یک کشور دموکراتیک دیگه بمب هسته ای استفاده نکنه با فراگیر شدن بمب هسته ای عملا دیوانه های دیکتاتور چه تروریست) پیدا میشند که بخوان دنیا رو باهاش تهدید کنند.
اون مسئله که اگفتم هم اگر به لینک دقت کرده باشید در مورد استفاده سلاح های تاکتیکی هسته ای بر علیه یک کشور هسته ای دیگست طبیعتا وقتی یک طرف هسته ای نباشه خطر جنگ هسته ای نیست.
تهدید به استفاده از سلاح هسته ای هم طبیعتا به معنای استفاده از اون نیست که حالا بر اساس فلان و بهمان تهدید بخوایم بگیم که ممکنه واقعا هم ازش استفاده کنند.

هزینه گزاف را همیشه کسی متحمل میشود که ضعیف تر است . یعنی اگر کشور A به کشور B حمله هسته ای کند در صورتی که کشور B سلاح هسته ای نداشته باشد به طور قطع این کشور B است که هزینه زیادی را متحمل میشود و نه کشور A . در چنان شرایطی هم اگر بگویم آی جنایت جنگی بوده و فلان و بهمان فقط و فقط حرف است و بی ارزش .
ولی اگر کشور B سلاح هسته ای داشته باشد احتمال حمله هسته ای کشور A به آن بسیار بسیار کم میشود و در صورت حمله هم این فقط کشور B نیست که هزینه ی سنگینی پرداخت میکنه .
ما اینجا در مورد فانتزی و دنیای خیالی حرف نمیزنیم . بحث رو داریم در دنیای واقعی پیش میبریم و در دنیای واقعی قواعد بازی به کلی فرق میکند .

ببین باز هم میگم وقتی ما یک فرضی میکنیم باید ادعاهای فرضمون هم با واقعیت بخونه و اتفاقا واقعیت هم جایی هست که فرض هامون باید جواب پس بدند.
اگر بخوایم فرض کنیم که کشور هسته ای A به کشور غیر هسته ای B حمله میکنه باید در واقعیت هم به دنبال شواهدش باشیم ولی به جز مورد اول که ژاپن بوده چرا در تاریخ کشورهای هسته ای هیچ حمله دیگه ای دیده نمیشه!؟اینجا مشخص میشه که فاکتور دیگه ای به جز قدرت هسته ای کشور دارای بمب دخیل باشه بنابراین فرض ما اینجا رد میشه.
فرض دوم هم اینه که احتمال حمله کشور هسته ای به یک کشور هسته ای دیگه خیلی کمتره،خب برای این فرض شواهدی موجوده ولی این کاهش احتمال جنگ هسته ای بیشتر به خاطر تعداد کم کشورهای دارای بمب هست یعنی هر مقدار دارندگان بمب بیشتر بشند به طور آماری احتمال درگیری کشورهای هسته ای بیشتر میشه(مثلا کشورهایی که تازه به این قدرت رسیدند) چون یکی از مهم ترین دلایل استفاده نکردن از بمب هسته ای در شرایط فعلی این هست استفاده یکی از قدرت ها از بمب هسته ای مجوزی به باقی کشورها میده و در حالت بدبینانه چرا این مجوز بده؟چون وقتی سلاح هسته ای گسترده بشه دیگه احتمال درگیری هسته ای یک چیز نادر نیست! ( وامیدوارم هیچ وقت به چنین وضعیتی نرسیم)

ببینید یا هیچ کس نباید سلاح هسته ای داشته باشد ، یا اگر کسی داشت بقیه هم باید داشته باشند .
البته اگر بحث بر سر این است که آمریکا و انگلیس و فرانسه و روسیه و چین و ... از ما بهترون هستند و میتونند با سلاح های هسته ایشون هر وقت که خواستند مارو تهدید کنند و یا بکشند فکر میکنم همینجا این بحث تمام شده باشد

واقعا این نهایت منطق مسلح شدن به سلاح هسته ای هست!؟ (و تقریبا مشابهش رو دیگران هم تکرار میکنند)
خیر اونها از ما بهترون نیستند گفتم که باید روند جهانی هم به سمتی باشه که خلع سلاح هسته ای داشته باشیم،مسئله اینه که من از پافشاری دوستان رو یک همچین چیزی واقعا شگفت زده هستم!
فرض کنید دو نفر با هم یک مشکلی دارند و میخوان دوئل کنند(و البته همین نوع از جنگ و اختلاف هم از نظر من احمقانست) حالا داشتن سلاح هسته ای مثل این هست که این دو نفر به جای مبارزه با هم بخوان با کشتار خانواده طرف مقابل اون رو وادار به تسلیم کنند!
این هم از اخلاق هسته ای :)