[undead_knight]

راستش اگر احساساتم قوی بود وحشت میکردم! ولی خب به این جور چیزها واقعا عادت کردم و چیز خیلی عجیبی هم نیست،خیلی از این تفکرات در مورد بمب هسته ای یک چیز رایج هست و به نظر من ریشه های نهیلیستی داره، اصلا این تفکر که اگر من نابود شدم بقیه(کل دنیا یا یک کشور خاص)هم باید در ازای این نابودی نابود بشند کاملا شکل نهیلیستی داره.

بی تردید فیلم دکتر استرنج لاو نمونه خوبی برای نتایج این تفکراته :)
در واقع باید دید هدف از داشتن بمب هسته ای چی هست،اینکه بازدارندگی داشته باشه!؟این جمله به نظر من کاملا پوچ و بی معناست،بازدارندگی تا زمانی معنا داره که شما بتونید از یک توانایی استفاده کنید و چیزی موجود باشه که ارزش دفاع داشته باشه ولی استفاده از این توانایی بعد از مورد هدف قرار گرفتن چه سودی داره!؟(اینکه دیگری نابود بشه سود محسوب نمیشه!نابودی طرف دیگه به معنای نابودی جفت ماست) اگر از یک منطق ساده ریاضی هم استفاده کنیم اگر ما صفر بشیم،صفر کردن طرف دیگه یک سود محسوب نمیشه!چون به ما چیزی رو اضافه نمیکنه و از طرف دیگه سود طرف مقابل رو هم به صفر میرسونه(یعنی به هر حال یک سود اضافی رو هم از بین میبره)

سلاح های متعارف سلاحی هایی هستند که سود و زیان طرفین رو به صفر نمیرسونند در نتیجه بازدارندگی اونها هم واقعی هست نه صفر و یک(چون چنین بازدارندگی فقط در ذهن وجود داره و در عمل این بازدارندگی به معنای نابودی متقابل هست)
یکی دیگه از مسائل مهمی که این وسط مطرح میشه اینه که ما داشتن بمب هسته ای رو یک چیز خوب میدونیم،جدا از اینکه تفسیر خوب چیه باید دید برای چه کسی خوب هست،حکومت،مردم یا یک شخص؟
یک بار دیگه بهتره تکرار کنم که ما با حکومت یکی نیستیم،حتی دموکرات ترین حکومت ها هم به خاطر این منطق ساده که حکومت هستند نمیتونند هویت یکسانی با مردمشون داشته باشند،حکومت ها در بهترین حالت فقط مورد قبول مردم هستند.
خب حالا بیاید با همین متود ببینیم بمب هسته ای در بهترین حالت(حکومت دموکراتیک) دست چه کسیه،طبیعتا دست حکومت یا گروه حاکم.حالا میرسیم به این مسئله که موقعیتی میتونه پیش بیاد که منفعت یک حکومت دموکراتیک یا گروه حاکم در استفاده از بمب هسته ای باشه در صورتی که منفعت مردم در این نیست،اینجا به دلیل جدایی ذاتی حکومت و مردم هرچند این تغییر ممکنه باعث دیکتاتوری شدن حکومت بشه ولی در هر حال حکومت ممکنه به چنین کاری دست بزنه و ما با ساده دلی تمام بمب هسته ای رو به دست کسانی دادیم که بیشتر از همه امکان استفاده کردن از اون رو دارند!

یک مسئله ای هم که شاید بد نباشه اضافه کنم این هست که خیلی از سلاح های های استراتژیک و تاکتیکی سلاح های هستند که به تعبیر جرج اورول دیکتاتوری هستند(مثل موشک،تانک و...)چون اقلیت میتونند ازشون استفاده کنند و این زمینه دیکتاتوری رو فراهم میکنند و در مقابل سلاح هایی مثل مسلسل و نارنجک و... سلاح هایی هستند که بیشتر به کار آزادی خواهان و... میاد،واقعا هم وقتی یک نفر یا یک حکومت دارنده سلاحی هست که تواناییش رو در برابر توده ها به طور نابرابر زیاد میکنه خود به خود زمینه دیکتاتوری فراهم میشه.


اینکه کسانی دارنده بمب هسته ای هستند به این معنا نیست که داشتن بمب هسته ای چیز خوبیه،به درستی هم همونطور که دوستان اشاره کردن این سفسطه " تو هم بدی" هست و البته خوبی منطق اینه که برخلاف باور دوستان در جهان واقعی کاربرد داره نه مثل رویاپردازی هایی که هربار با اجرا شدن در واقعیت تبدیل با کابوس برای بشریت میشند! ما اگر فرض رو بر این بگیریم که دارندگان بمب هسته ای هیچ قصدی برای خلع سلاح ندارند و تماما بر ضد ما هستند به ما مجوزی برای یک دیوانگی رو نمیده،همون طور که مثلا کسی که به خودش بمب میبنده هم عده زیادی رو میتونه بترسونه و هم اینکه بر اساس این ترس قدرت زیادی رو هم پیدا میکنه که واقعا امکان واقعی شدن داره. اگر اطرافیان ما هم همه به خودشون بمب بستند و چنین کار احمقانه رو انجام دادند با این تصور که "خب حالا ما که قرار نیست ازش استفاده کنیم!" دلیلی نمیشه که ما هم به خودمون بمب ببندیم و برای خودمون قدرت تخیلی درست کنیم. قدرت زمانی معنا داره که امکان باقی موندن چیزی برای اعمال قدرت باشه ولی وقتی اعمال قدرت مساوی از بین رفتن اون چیز هست این قدرت هم واقعا وهمی و خیالیه.