[iranbanoo]

لبته این یک یک واقعیت است که احتمال پی گیری برای استفاده از سلاح اتمی و کلا جنگ بین دموکراسی ها احتمالش بسیار کمتر است تا حکومتهای غیر دموکراتیک.اتفاقا بخاطر همین تفکرات اکثریت مردم است که من میگویم با وجود ج.ا که سهل است بعد از برقراری دموکراسی فرضی هم ایران بمب اتم نباید داشته باشد.مردمی که شعار نابودی و مرگ بر فلان و بهمان میدهند و بجای مخالفت مردمی با سلاح اتمی و نیروگاه اتمی مانند ژاپن و آلمان بخشی از آنها دنبال گسترش سلاح اتمی هم هستند دیگر اصلا نباید سلاح اتمی داشته باشند.

بفرمایید با چنین اجتماعی چه راهکاری میتوان داشت تا از کشور را در برابر آسیب های احتمالی ایمن کرد؟؟
آقای راسل واقعیت این است که نظام سیاسی ما متکی به ارتش است و چیزی به نام ساختارهای اقتصادی,اجتماعی و.. در این نظام جای ندارد.اقرار که این بدترین نوع از نظام سیاسیست اما فعلا و در شرایط حاضر تا زمانی که به این وضعیت هستیم اجبارا و ناخواسته باید به این روش از منافع ملی دفاع کرد تا در این حین به مرور ساختار تغییر کند.

این دیگر چه حرفیست؟
یعنی میفرمایید بمب اتمی بدرد ثبات حکومت مرکزی میخورد و حفظ منابع طبیعی میخورد !!!!!!!!!!!!!!!!
حکومت مرکزی دید زورش نمیرسد شهروندان خودش را با بمب اتمی تحدید کند؟؟؟!!!
بعد هم یکبار بودن شانس یکچیز ربطی به خوبی و بدیش ندارد و اتفاقا اگر چیز بسیار خطرناکیست (مانند بمب اتم که هزینه استفاده از آن انقدر بالاست که حتی احتمال بسیار کم اتفاق افتادن آن هم غیرقابل قبول است) باید مطمئن شد که قطعا اتفاق نمیافتد.مانند اینست که بگوییم ما یکبار فرصت پریدن در چاه را داریم پس بپریم که بعدا از دست میرود فرصت !!

البته خوب تا حدی حق با شماست .نمی توانم بگویم منابع طبیعی ما در سایه بمب اتم جایشان امن است.
اما همچنان بر جنبه ی قدرت مندی ان تاکید دارم و فکر میکنم میتوان با چنین فاکتوری بر روی بسیاری از سیاست های خارجه اعمال نظر کرد.
ما که دیپلماسی درست و حسابی نداریم خیر سرمان ....

بعد هم اصلا مثالتان را با بحث همسو ندیدم...