[undead_knight]

درسته همیشه بین سرمایه دار و کارگر تعارض وجود داره و این تقابل عمری به درازای تاریخ داشته.
آمریکا تنها چیزی که براش مهمه ثبات بازارهای خاورمیانه و لوله های نفت و گاز اونجاست.
یک سرمایه دار امنیت یک منطقه براش مهمه تا راحت بتونه کالا رو بفروش برسونه.
کلا ما سه نوع نظام داریم
یکی مذهبی
دوم سرمایه داری
و سوم چپ
حکومت مذهبی به نفعشه چون ملتی که تحت قیومت یک حکومت مذهبی باشند در جهالت غرق میشن و هرگز قادر نخواهندبود که تحولی اساسی انجام بدن.
مذهبی با سرمایه داری مخالفتی نداره.حتا حامیِ اونه.چون معتقد به مالکیت خصوصیه و اختلاف طبقاتی رو نامتعارف و غصبی نمیدونه.
چون حقی برا خودش قائل نیست و راضیِ به رضای خدا!
وقتی یک ایرانی در روضه خودش رو مشبه به سگ میکنه و قلاده گردنش میندازه یا وقتی شخصی باور داره تا مهدی موعود ظهور نکنه هر نوع انقلابی محتوم به شکسته خیلی راحت میشه بر اون تسلط پیدا کرد تا کسی که معتقده انسان محوریت هر کاره و تا خودش اراده نکنه هیچ تغییری حاصل نخواهد شد.پس نظامی که این نوع ایده رو ترویج میده باید حمایت بشه.

راستش من به هیچ وجه طرف دار سرسخت سرمایه داری نیستم(شاید الان ده درصد موافقش باشم!) اگر یکی دو سال قبل بود شاید نظرم فرق میکرد :)
در هر حال به نظر من ما فقط یک چیز داریم و اونم حکومته یا درست تر بگم ما حکومت داریم و عدم حکومت.
هرچند در بعضی نوشته های مارکسیستی و کمونیستی هم دیدم که هدف کمونیسم رو رسیدن به عدم حکومت عنوان میکنند ولی برپایی حکومت از نظر من نقض غرضه.
بله مذهب افیون توده هاست ولی پتانسیل مذهب میتونه بر علیه نظام حاکم هم به کار گرفته بشه،در هر صورت چیزی که مطرحه اینه که به جای طبقات مالی باید جامعه رو به صورت طبقات حاکم و طبقات حاشیه ای دید(و البته طبقات میانی) وجود حاکمیت در هر شکلی و در هر صورتی چیز مذمومیه،حالا میخواد از هر نوعی باشه.
ولی واقعیت اینه که بین دیکتاتوری پرولتاریا و لیبرال دموکراسی،ضرر حکومت کمتر در حالت دوم هست.