[Theodor Herzl]

حکومت پلیسی اس اس

جوخه حفاظتی یا اس اس، یکی از ابزارهای مهم نازی ها برای ایجاد رعب و وحشت بود. این جوخه کار خود را به عنوان گارد ویژه آدولف هیتلر و دیگر رهبران حزب آغاز کرد. اعضای اس اس که پیراهن های سیاه به تن می کردند، گروهی کوچک تر و برگزیده را تشکیل می دادند که اعضای آن نیز به عنوان نیروی کمکی پلیس و سپس به عنوان نگهبانان اردوگاه کار اجباری خدمت می کردند. در نهایت، نیروهای اس اس گارد ضربت (اس.آ) را تحت الشعاع قرار داده و پس از سال 1934 به ارتش خصوصی حزب نازی تبدیل شدند.


فرمانده اس اس، هاینریش هیملر، نیروهای عادی پلیس (غیرحزبی) را نیز به ابزار ایجاد رعب و وحشت تبدیل کرد. او در ایجاد پلیس مخفی قدرتمند حکومت (یا گشتاپو) در آلمان نقشی مهم داشت. این نیروی پلیس بدون اونیفورم، در سرتاسر آلمان از شیوه های ظالمانه و بی رحمانه ای برای شناسایی و بازداشت مخالفان سیاسی و سایر افرادی که از قوانین و سیاست های رژیم نازی پیروی نمی کردند، استفاده می کرد.


در ماه های پس از به قدرت رسیدن هیتلر، مأموران گارد ضربت و گشتاپو به منظور شناسایی دشمنان هیتلر، جست و جوی خانه به خانه را آغاز کردند. سوسیالیست ها، کمونیست ها، رهبران اتحادیه های صنفی و سایر افرادی که علناً به حزب نازی اعتراض کرده بودند، دستگیر و برخی از آنها کشته شدند. تا اواسط سال 1933، حزب نازی تنها حزب سیاسی به شمار می رفت و تقریباً همه گروه های سازمان یافته مخالف این رژیم نابود شدند. دموکراسی در آلمان مرده بود.
گروه های متعدد- از جمله گارد ضربت و نیروهای اس اس- صدها "اردوگاه" موقت در انبارهای خالی، کارخانه ها و دیگر مکان ها در سرتاسر آلمان دایر کردند که در آن مخالفان سیاسی را بدون برگزاری محاکمه و تحت شرایطی بسیار ظالمانه نگه می داشتند. یکی از این اردوگاه ها در 20 مارس 1933 در داخائو، در یک کارخانه مهمات سازی متروکه که از جنگ جهانی اول باقی مانده بود، دایر شد. داخائو که نزدیک به مونیخ در جنوب غربی آلمان قرار داشت، به اردوگاه کار اجباری "نمونه" برای سیستم وسیع اردوگاه های اس اس تبدیل شد.