11-04-2012, 03:37 PM
sonixax نوشته: من ترانه اش رو نمیگم ، موسیقیش رو میگم .
خوب معلومه متن مثلن دوزخیان همای پربار و بامعنی و مفهومه مهربد جان و دقیقن همون تکست برخی موسیقی های ایرانی هست که برای من قابل تحملشون میکنه . ولی خود موسیقی بی سر و ته و گیج کننده هست و بعضن هم سردرد آور !
خیلی ساده بگم اصلن موسیقی نداره فقط یک پلی بک ساده هست با چهار تا آکورد پشت سر هم یعنی بدون تنظیم دست و حسابی اصلن نمیشه اسمش رو گذاشت موسیقی همون رپ بهتره * :)) ، موقع خوندن هم که بد نیست یکی به طرف بگه یک نفسی بکش همین طوری مسلسل وار مخاطب رو مورد حمله کلماتش قرار میده - توی تقریبن هر آهنگ رپ درست و حسابی طرف یک استراحت - یعنی یک مکس کوتاه و بعدش پس از مکس موزیک باید پاسخ خواننده رو بده . اغلب بعد از این پاسخ دهی یک لوپ داریم که بخشی از شعر تکرار میشه و بعد روال عادی موسیقی . البته اینی که میگم یک مساله همه گیر نیست و میشه ازش چشم پوشی کرد ولی به هر حال مسلسل وار به مخاطب حمله کنی آهنگ رو خسته کننده و منزجر کننده میکنه ، از نظر ادبی هم که مهربد جان خودت بهتر میدونی اصلن اسمش رو نمیشه ترانه یا شعر گذاشت ! ولی مطلبی که میخواد برسونه داستانش فرق داره البته توی همون هم خیلی موفق نبوده از نظر من ولی باز تکستش مثلن از اون یاسی که پیشتر گذاشتم خیلی بهتره .
*خیلی ها و به خصوص کسانی که با موسیقی آشنایی دارند رپ رو اصلن موسیقی نمیدونند - نمونه : همه چیز درمورد موسیقی - رپ موسیقی نیست!
خوب این از همان بازیهای هامونیکبازی و اینهاست که راست کار هنرمندان است. آهنگ دستکم یک کارکرد بسیار روشن دارد و آنهم دگراندن mood آدمی و بردن آن به mood دلخواه است.
این گفتگوها فراتر از گفتمان شناخت «هنر» نمیرود. یا دوستان آلیس و میلاد باید نشان دهند که فاکتورهای شناخت آهنگ چه هستند و چگونه میتوانیم آنها را بچَنتاییم (quantify)،
یا اینکه ساده شده بگویند هر کدام بیشتر هوادار داشت بهتر است، که در اینجا کارهای justin bieber در بالای لیست میرود!
.Unexpected places give you unexpected returns