[Kaveh]

اتفاقا آلمان نازی که کتابسوزی هم میکردند.و اوج سانسور بود.دولت تشخصی داده بود یهودستیزی خوب است و انیشتین خطرناک است.
شما باز میخواهید چنین قدرتی را برای سانسور دست دولت بدهید،فکر میکنید مشکل افراد زمان آلمان نازی هستند نه سانسور.در همان زمان آلمان نازی اگر آزادی بیان بود چه بسا مخالفان جای رفتن در قبر و زندان موفق شده بودند در میدان جامعه نازیها را پایین بکشند.

فراموش نکنید حذب نازی از یکی از دموکراتیک ترین و آزاد ترین جوامع دنیا برخواست. جامعه ای که در آن هر حزبی مجاز به فعالیت بود و هر عقیده ای آزاد، در واقع همان آزادی بی حد بود که منجر به ریشه گرفتن چنین عقاید خطرناکی شد. اگر محدودیتهایی برای چنین دیدگاههایی وجود داشت این حزب قدرت نمی گرفت. در حالیکه هیچ محدودیتی نبود اما وقتی قدرت به دست این حذب افتاد همه آزادی ها از میان رفت. این یعنی سوء استفاده از آزادی برای رسیدن به دیکتاتوری.

در ایران خودمان هم مگر غیر این بود. اول انقلاب هر چیزی مجاز بود از کمونیسم افراطی تا اسلام افراطی اما در نهایت گروه مردم فریب وقتی قدرت را قبضه کرد همه آزادی ها را هم در جیب خود گذاشت.

In "On Liberty" (1859) John Stuart Mill argued that "...there ought to exist the fullest liberty of professing and discussing, as a matter of ethical conviction, any doctrine, however immoral it may be considered."[41] Mill argues that the fullest liberty of expression is required to push arguments to their logical limits, rather than the limits of social embarrassment. However, Mill also introduced what is known as the harm principle, in placing the following limitation on free expression: "the only purpose for which power can be rightfully exercised over any member of a civilized community, against his will, is to prevent harm to others."[41]