[sonixax]

خیر اگر آزمایش اتمی بود حتما آمریکا که دربدر دنبال یک آتو از ج.ا میگردد در اخبار تو بوق و کرنا میکرد.

در شعاع چند کیلومتری همه چیز خراب نشده. در شعاع نزدیک شیشه ها شکسته و در دوردست صدای انفجار شنیده شده. چند وقت پیش هم صدای انفجار موشکی که در کرج ترکیده بود به تهران هم رسید. زمان جنگ هم هر جای تهران که موشک میخورد صدایش رو همه ی شهر میشنیدند. اما بمب هسته ای یک انفجار معمولی ندارد. حتی اگر زیر زمین هم آزمایش شود امواجی که آزاد میکند توسط هواپیماها و ماهواره های جاسوسی قابل ردیابی هست.

من از روی شنیده ها گفتم .

دولت های جهان واقعا در جریان هستند و میدانند که ایران سلاح هسته ای دارد یا ندارد و اگر دارد چه مقدار است و ... اما برای جلب رضایت افکار عمومی برای روز مبادا که جنگ شود فرض رو بر این میگیرند که ایران با شتاب زیادی در حال بدست آوردن دانش لازم برای تولید جنگ افزار هسته ای است. این سناریو برای جلب توجه افکار عمومی از همه مناسب تر است. اگر داشت مطمئنا تا الان دخل ج.ا آمده بود. این همه هم نیاز به گرگم به هوا بازی کردن نبود.

اتفاقن اگر داشته باشد دیگر نمیشود کاریش کرد . چون وقتی حکومتی مثل جمهوری اسلامی در خطر نابودی قرار بگیره و به قول معروف آب از سرش بگذره دیگه براش فرقی نمیکنه که با سقوط خودش یک عده انسان رو هم به کشتن بده . فرقی هم نمیکنه اسرائیلی باشند یا ایرانی .

البته این مربوط به این بحث نبود. ولی شما که به تکنولوژی سوخوی روسیه خیلی ایمان داشتید!

من هرگز یادم نمیاد جایی گفته باشم سوخوی روسی از F-22 آمریکایی بهتره !

به نظر من سازمان های اطلاعاتی دقیقا میدانند که ایران در چه مرحله ای از ساخت قرار گرفته. وگرنه این همه بودجه ی این سازمان ها رو توی جوب ریختند. تحریم ها هم بر همین اساس وضع شده. تحریم ها جدیدا خیلی سریع لایحه و تصویب میشه. خیلی هم سفت و سخت پیگیری میشه.

چون یک سازمان امنیتی بودجه خرجش میشود و کارش جاسوسی است دلیل بر این نمیشود که از همه چیز باخبر باشند . همان سازمانهای امنیتی تا قبل از جنبش سبز شناخت درستی از رابطه مردم ایران با حکومت نداشتند هنوز هم ندارند . یعنی نمیدانند در صورت حمله به ایران قرار است با چه چیزی روبرو بشوند . اگر داستان مانند ویتنام بشود چه ؟! جنگ ویتنام ثابت کرد که صرف ابرقدرت بودن و ارتش مدرن داشتن دلیل پیروزی در یک جنگ نیست .

من هیچ علاقه ای به داشتن بمب اتمی برای ایران ندارم. حتی در صورت برگشتن حکومت و برپایی دموکراسی همین قدرت بازدارندگی بمب هسته ای ممکنه خیلی ها رو هوسی کنه که دوباره یک دیکتاتوری در ایران بر پا کنند و باز کشور رو به لجن بکشند. در این زمانه کشوری که ثبات اقتصادی داشته باشه و روابط بین المللی قوی داشته باشه هیچ نیازی به داشتن بمب اتمی نداره. داشتن بمب اتمی و داشتن دانش ساخت اون دردسرهای فراوانی داره که دردسرش به داشتنش نمی ارزه. همین الان در ژاپن و ایتالیا بحثه که نیروگاه های هسته ای تولید برق رو تعطیل کنند چون دردسر داره چه برسه به بمب اتم!

قوی ترین روابط دیپلماتیک هم در شرایط جنگی به درد هیچ کسی نمیخوره . این درست همون اشتباهی هستش که سران کشور قبل از این هم مرتکبش شدند . هر کشوری تا زمانی که منافع اش ایجاب کنه طرف یکی دیگه رو میگیره . اگر همین فردا به خاطر اسرائیل منافع آمریکا به طور جدی به مخاطره بیوفته دست از حمایت از اسرائیل میکشه ، اون وقت در یک جایی مثل شورای امنیت دیگه خبری از وتو برای اسرائیل نیست !. اگر فردا روزی یک جنگ در مقیاس جهانی به وقوع بپیونده تنها چیزی که کشور شما رو امن تر میکنه قدرت نظامی و بازدارندگی نظامی کشورتون هست . قدر مسلم حمله به کشوری که از قدرت نظامی هسته ای برخورداره هزینه های خیلی زیادی برای مهاجم داره . با بمب اتمی هم کشوری دیکتاتوری نمیشه . مگه آمریکا ، اسرائیل ، فرانسه ، انگلیس ، هند و ... دیکتاتوری شدند ؟! اون چهار تا قدرت هسته ای هم که حکومتهای دیکتاتوری دارند ، دیکتاتوری بودنشان ربطی به قدرت هسته ایشون نداره . همه چیز بستگی به جامعه و قوانین داره .

آمریکا بارها اعلام کرده که حمله ای آمریکا در صورت وقوع پاسخی کوبنده خواهد بود به رژیم حاکم بر ایران که با تغییر رژیم همراه است. برای همین حمله ی آمریکا بسیار زیاد طرفدار پیدا کرده.

آمریکا در حال حاضر نزدیک شانزده تریلیون دلار بدهی داره ( http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_...ted_States ) این معنیش اینه که آمریکا هرگز خودش رو درگیر یک جنگ طولانی مدت دیگه نمیکنه چون اگر بدهی خارجیش بیشتر از این حرفها بشه به خاطر به هم ریختن اوضاع اقتصادی به مشکلات خیلی زیادی میخوره و حتا امکان تجزیه کشور یا به خطر افتادن جدی امنیت کشور وجود داره. در نتیجه اگر حمله ای در کار باشه باید خیلی سریع و کم هزینه باشه که فقط غرب رو به هدفش (توقف و یا تعلیق برنامه هسته ای ایران) برسونه . که اون هم طبق برآوردهایی که انجام شده چیزی حدود سه سال هستش .

از طرف دیگه اگر حمله به شکلی باشه که جمهوری اسلامی ریشه کن نشه (که احتمالن هم همین طوره - چون ریشه کن کردن جمهوری اسلامی نیاز به اشغال نظامی داره) شاید در کوتاه مدت آمریکا و اسرائیل رو به هدفشون برسونه ولی در دراز مدت مشکلاتی براشون درست میشه که جمع کردنش به این راحتی ها نیست و حتا شاید غیر ممکن باشه .

قدرت نظامی هر چه قدر هم که زیاد باشه یک جاهایی کم میاره - نمونه خوبش در مقابله با تروریسم بین المللی یا مافیای مواد مخدر و ... هست . تمام ارتش های دنیا با هم بسیج شدند ولی باز هم کار چندانی از دستشون بر نمیاد .

همون طوری که قبلن هم گفتم من بر این باورم اگر به ایران حمله ای هم بشه بر خلاف انتظار همه ایران هیچ واکنش نظامی و سریع نشون نمیده ولی به جاش کار رو میرسونه به مجامع بین المللی و شکایت و دادگاه و ... و اگر در اون دادگاه های بین المللی پیروز بشه که احتمالن هم میشه سوای خسارتی که احتمالن به خاطر حمله غرب طلبکار میشه و پروپاگاندای وسیعی که راه میندازه و کشورهای غربی رو زیر فشار افکار عمومی میذاره . در عین حال به بهانه ی امنیت خودش از هر معاهده ای که زیرش رو امضا کرده خارج میشه و تا کسی حرف بزنه درست مثل اسرائیل میگه دشمنان در صدد نابودی ایران هستند و از این مدل مزخرفات و بعدش رو هم فکر میکنم خودتون بتونید حدس بزنید .

نگرانی من از حمله نظامی نیست - نگرانی من از اینه که حمله ای صورت بگیره که فقط به قول غربی ها جنبه بازدارنده داشته باشه . اون موقع اوضاع خیلی بیریخت میشه .

بعد همین الان ببینید روسیه و چین در قبال سوریه چه طور جلوی یک کره ی زمین ایستادند . واقعن فکر میکنید در مورد ایران که هزاران برابر منافع بیشتری درش دارند چنین کاری نمیکنند ؟! ایران و سوریه تنها پایگاه های روسیه و چین در منطقه هستند و اگر این دو تا رو هم از دست بدند کلن تسلطشون رو روی منطقه خاورمیانه از دست میدند .

داستان حمله به ایران اون قدرها هم که این رسانه ها شلوغش میکنند ساده نیست گرامی . اون طوری هم که جمهوری اسلامی چی ها میگند سخت و غیر ممکن نیست . فقط کافیه کمی واقع بین بود اوضاع رو میشه خیلی درست بررسی کرد .