05-01-2012, 04:46 PM
نقل قول:موافقم در این مساله شکی نیست. اما نه مطلقا در همه جای ایران، تعدادشان مگر چقدر بوده؟ هیچ نبرد و مقاومتی را هم بی تلفات نمی توان شکست.
سئوال من این است که این نیروی نظامی که کل ایران را در نوردید و غارت کرد و کشت و خون به راه انداخت از کجا جانشین و تقویت می شده؟ نفرات کشته شده را با چه کسانی جایگزین می کردند؟ مگر صحرای عربستان چقدر جمعیت داشت؟
در بین النهرین اقوام سامی نژادی بودند که به اسلام گرویدند و تعدادشان زیاد بوده.
همچنین همواره درصدی از مردم یک کشور هستند که با اشغالگران همکاری میکنند.
البته این از لحاظ اخلاقی متفاوت است مثلا آمریکا برای ضمیمه کردن خاک عراق و افغانستان به این کشورها نیامده و همکاران افغانی و عراقی آمریکا دشمن ملتشان نیستند. و به نظرم اگر آمریکا به هدف سرنگونی حکومت اسلامی به ایران حمله کند و قصد تجزیه و تغییر خاک ایران را نداشته باشد همکاری با آمریکا بد نیست.
ولی مثلا عراق به هدف نابودی کشور ایران (انگیزه نژادی و استعماری) به ایران حمله کرد و مجاهدین خلق با عراق همکاری کردند و برخی اعراب خوزستان هم همینطور.
عقل حکم میکند که در آن زمان هم همه مردم یک فکر و یکرنگ نبوده اند. آنهایی که با اعراب همکاری کردند مثل مجاهدین خلق در زمان ما، دیدند که اعراب اموال مردم را غارت می کنند و زنان و بچه ها را به بردگی می برند ولی به هدف بهره بردن از غارت و تجاوز یار دشمن شدند.
مقاومتهایی که در تاریخ ثبت شده که چند قرن طول کشیده نشان می دهد که اکثر مردم ایران تا چند قرن اسلام را قبول نداشتند.
یک نمونه دیگر از اینکه عده ای کم قدرتمندانه بر مردم حکومت می کنند و چپاول می کنند همین جمهوری اسلامی است. ببینید 20 در صد مردم موافق حکومت ملایان هستند که اکثرا فقرا هستند اینها توسط موتلفه کنترل میشوند نهاد کمیته امداد به آنها پول بخور و نمیر می دهد و هنگام لزوم آنها را به شهرهای بزرگ برای شرکت در راهپیمایی می آورد. 20 در صد 70 میلیون میشود 14 میلیون که کم هم نیستند.
عده ای دیگر کارمندند و از ترس مجازات در رای گیری ها شرکت می کنند.
راهپیمایی های ملیونی را با چند ده هزار پلیس و پاسدار سرکوب کردند.
در سوریه 90 در صد مردم مخالف بشار اسد هستند و مسلح هم هستند ولی یکسال است می جنگند کاری از پیش نمی برند.
در ضمن در زمان حمله اعراب حکومت مرکزی نبوده و هر استانی برای خودش مدعی بوده. مثل اینکه در جنگ ایران و عراق هیچ استانی به خوزستان کمک نمیکرد و جالب بود اگر پایتخت ایران امروز مثل پایتخت ساسانیان در استان مرزی مثلا در اهواز بود!
عمل به دستورات و قوانین اسلام ترویج فحشا و قباحت و زشتی واقعی است. رقص و آواز و سکس و برهنگی و پورنوگرافی و اختیار زن به تعدد شریک جنسی نه فساد است و نه فحشا بلکه از حقوق مسلم زنان و مردان جامعه میباشد.