بنظر من چند عامل در تقسیم بندی مسلمین مهم هست در تصمیم گیری.
اول و مهمتر از همه خطر جانی و مالی آنهاست که در صورت نزدیک نبودن US Navy SEALS یا تعدادی نیروی کمکی از رفقای همفکر بهتر هست نزدیک موارد خطرناک نشید
عامل بعدی میزان لیبرال بودن آنهاست.هر چند که لیبرالیسم و اسلام (نهایت تسلیم و تمامیتخواهی) متضاد هم هستند ولی زندگی و تجربه به عده ای مقداری از مفید بودن احترام به حریم خصوصی را در مواردی آموخته.
عامل دیگر تفاوت باور و باور به باور است بقول دنیل دنت.باورمندان بخود اسلام و جن و درستی حرفهای آخوندها بنظر من تعدادشان بسیار کم است حتی در اسلام.اما باورمندان به باور کسانی هستند که فکر میکنند بقیه به این باور باورمند هستند و از همه مهمتر فکر میکنند این باورمندی (موهوم) بقیه مفید است و باعث خوب بودن و اخلاق مردم میشود.

اما راهکار بنظر من اخلاق هست که اصل مناقشه هست بنظرم و اسلام در بی اخلاقی به کمک یاد آوری 33 سال اجرای احکامش توسط ج.ا هیچ در چنته ندارد،یعنی نشان دادن اینکه جامعه سالم و اخلاقمدار نه تنها وابسته به اسلام نیست بلکه باوجود اسلام (بمیزان کافی محمدی) ممکن نیست.
مثلن نشان دادن اینکه جاهایی که اسم اسلام هم بگوششان نخورده هم ارزشهای اخلاقی دارند و بسیار اتفاقن اخلاقمدارتر از مسلمین هستند.همیشه شکستن دروغهای مقدسی مثل بیخطا بودن قرآن و خوب بودن معصومین(که معصوم که نیستند در جاهایی دست چنگیز مغول را هم از پشت بسته اند) هم میتواند مفید باشد ولی این بخش کمی خطرناک است و باید با احتیاط انجام شود.