من اولین باری که اسم بیخدایی به گوشم خورد ، ۹ ساله بودم و با مادرم توی نمایشگاه بین المللی قبل عید بودیم روی یک نیمکت نشسته بودم که یک شخصی‌ داشت با مادرم صحبت میکرد که گفت این دنیا رو خدا خلق نکرده و آیندگان بیشتر در مورد این قضیه خواهند دونست ، من قابل هضم برام نبود که یعنی‌ چی‌ که خدا وجود نداره! شاید بگم بعد ۱۶-۱۷ سال که از اون قضیه می‌گذره می‌تونم بگم اون صحبت اون شخص که نمیدونم کی‌ بود این جرات رو بهم داد که بیرون بیام ، به نظر من اعلان رسمی‌ عقاید و صحبت کردن و در واقع این بذر شک کردن رو کاشتن این اجازه رو میده که اشخاص بروند تحقیق کنند.