shirin نوشته: برعکس راسل من عاشق این هستم که هر جا که مردم جو مذهبی و خدایی گرفتتشون و دم از حکمت و بزرگی خدا میزنن کلا فضای متشنج عجیب غریبی در مورد وجود خدا ایجاد کنم که دیگه خفه خون بگیرن و اسم خدا رو نیارن. کلا کارم شبه افکنی هست.
جالبیش این هست که وقتی میگن خدا اینجوریه و بهشون میگی چه معلوم که اصلا باشه یا چه معلوم کار خدا باشه؟ یا ... یا مثلا در مورد بزرگی خدا تاییدیه بخوان بهشون بگی من اصلا به وجود خدا عقیده ندارم. چنان شوکه میشن که توصیفش حد و حساب نداره. انگار تو عمرشون نشنیدن.
ولی در کل تمام کسانی که منو میشناسن اعتقادات منو هم میدونن و اکثرشون هم از ترس اینکه اعتقاداتشون زیر سوال بره سعی میکنن جلو من کوچکترین اسمی از خدا و پیغمبر نیارن.

خب این کار البته همه جا قابل انجام نیست چون اگه مثلا جایی بخواین کار کنین و قرار باشه گزینش بشین یا در مراسم های مذهبی جلوی افراد تندرو بگین براتون مشکل ساز میشه...یعنی بهترین و موثرترین راه این هست که جمعیت هدفی رو مشخص کنید و روی اونها کار کنید تا بتونید افکارشون رو تغییر بدین...غیر از این باشه جز یه کل کل برای دلخوشی شخصی تاثیری نداره!!!

اتفاقا تو اینجور مواقی که در موردش حرف زدم معمولا بحث و کل کل هم پیش نمیاد. فوقش با یکی دو تا سوال ساده تموم میشه. مثلا تو یه اداره که کلی آدم نشسته یا در حال رفت و امد هست یا تو یه مهمونی ، چون معمولا جاهای شلوغ هست عده ی زیادی هم میشنون و باعث میشه که یه تردید کوچولو در دلشون ایجاد بشه. فرضا خانواده خاله من خیلی مذهبی هستن ولی همینکه در اثر رفت و امد با من بچه هاش در مورد خدا یا اسلام به شک افتادن فکر میکنم اثر مفیدی داشتم یا فرضا داداش دوستم که حتی نماز هم میخوند که در اثر شنیدن صحبتای من تقریبا از اسلام خارج شده (که البته برای بیخدایی خودش باید بیشتر تحقیق کنه ) یه اثر مفید هست . و خیلی مثالهای اینچنینی دیگه هست که شاهدش بودم خوشبختانه.

خب من که در بین خانواده و دوستان تبدیل به یک گاو پیشونی سفید شدم و هم می دونند بی دین و ایمون هستم و هم دشمن سرسخت نظام !

در مورد اثبات عدم وجود خدا پیشتر خیلی وقت می گذاشتم برای اطرافیان تا بلکه بتونم آگاهیشون رو در این مورد بالا ببرم .. ولی به تازگی اون انرژی سابق رو ندارم و راستش خیلی سخت هست که بیای برای تک تک افراد بخوای برهان های نظم و علیت رو توضیح بدی و ساعت ها کل کل داشته باشی .. در میان اقوام بیشتر با مادرم و عمه م بحث کردم و گرچه برای شبهاتی که مطرح کردم هیچ پاسخ قانع کننده ای نداشتند ولی همچنان به خدا و دین باور دارند !

یه بار عمه م یه جمله ی خیلی جالبی گفت .. گفت من دیگه ازم گذشته و 70 سال سنمه ! میدونم که بعضی حرفایی که می زنی درسته ولی نمی تونم از اعتقادم برگردم .. 60 سال با این افکار زندگی کردم الان دیگه اگه بخوام هم نمی تونم .. یعنی می ترسم !

در کل اهل تظاهر کردن نیستم و اگه جایی چنین بحث هایی پیش میاد از فرصت استفاده می کنم و وارد گفتگو میشم

[info]
پیکهای ناوابسته به جستار [thread=302]هم‌اندیشی پیرامون گسترش خردگرایی[/thread] جابه‌جا شد[/info]