m@hdi نوشته: آیا تاکنون برای شما رخ داده که در مورد یک مسئله 2 انتخاب داشته باشید و هر دو هم به یک اندازه برای شما ارزش داشته باشد یا اصلا هیچ فرق خاصی برای شما نداشته باشد و در این حالت اقدام به انتخاب کردن یکی از آن دو مورد بکنید؟ من خودم جبرگرا هستم اما این حالت برای من پیش آمده و نمیتوانم در این حالت نقش اختیار را نادیده بگیرم.

جبر در چنین وضعیت هایی چگونه قابل توجیه است؟

[ATTACH=CONFIG]3357[/ATTACH]
اینکه هردو سوی داستان براستی و به باریکی هم ارز باشند یک
ایستار تکینگی به شمار میرود که در فربود، هرگز پیش نمیآید،
چرا که همواره در ریز ترین پراسنج ها، که در یک چنین ایستاری
خود نمایی بیشتری دارند، هردو سو یکسان نیستند.
برای دریافت بهتر داستان، بینگاریم که در دو سوی یک ترازو،
که بسیار باریک سنج هم هست، هرکدام یک تن سنگ است، در
اینجا نشستن یک پروانه بر روی یکی از کفه های ترازو، میتواند
برای یک سوی داستان، سرنوشت ساز باشد. در فیزیک به این
ایستار، ایستار همترازی ناپایدار هم میگویند، مانند ایستادن
وارونه ی یک کله قند بر روی نوکش. در چنین ایستاری ،
هماگونه که گفتیم، ریزترین پراسنج ها، که شاید به تراز اتمی
و کوانتومی هم برسد، میتوانند بزرگترین کارساز و گزینشگر
مهادین بشوند.
در چنین جایی بازهم همان قانون گرایندی خودنمایی میکند
و مانند سکه یا تاس، یکبار چنین و یکبار چنان میشود که
بر روی هم بهره ی برابر به هر یک از ایستارهایی که
شدنی هستند، پخش میگردد.


•
پارسیگر