Alice نوشته: اتفاقا من از این دسته افرادی که میگن هیچی بلد نیستیم ولی کل کتاب رو خوردن بدم میاد!

Alice نوشته: مطمئن باش 8 بشم کلی ذوق و شوق میکنم که حداقل ممکنه استاد بهم 10 رو بده و هم معدلم پایین نمیاد. به تقلب هم امیدی ندارم، ما شانس نداریم؛ الان دقیقا اون ردیف جلوی جلو میفتم و یه مراقب چادر چاخچوری مسلمه از اول تا آخر زل می‌زنه به چشای من!

undead_knight نوشته: i'm a man of many flavors and my relationships sink easily :))
اصلا من رو چرا مجبور به انتخاب میکنید،کی گفته ادم باید فقط یه پارتنر داشته باشه:)))))

Mehrbod نوشته: از هر دیدگاه بنگریم داریوش از آن منش‌هایِ گیرا و دوست‌داشتنی
دارد که همه, مرد و زن دلباخته اش میشوند و کاریزمایی دارد همتراز ِ امیر.
من بجایش در برهم زدن چشمداشت‌هایِ دیگران از خود ام دستی توانا دارم (:

Dariush نوشته: دوستان ما برویم بخوابیم؛
شب بخیر به همگیِ همگام‌ها...

Dariush نوشته: عجب سوتی‌ای دادیم در اینجا و کسی هم مچ ما را نگرفت:))
همگام‌ها=همگاه‌ها.

homayoun نوشته: دوستان روش پارسی روان و ساده نویسی من چگونه است؟
این را بیشتر دوست دارید یا اینکه نزدیکتر به مهربد و مزدک بنویسم؟

Alice نوشته: اما پاستاوکیلی مراقب امتحان زیادی جونور بیخودیه!

نقل قول:برگرفته از متن دفاعیات خسرو گلسرخی در دادگاه

ان الحیاه عقیده والجهاد. سخنم را با گفته‌ای از مولا حسین، شهید بزرگ خلق‌های خاورمیانه آغاز می‌کنم. من که یک مارکسیست لنینیست هستم، برای نخستین بار عدالت اجتماعی را در مکتب اسلام جستم و آنگاه به سوسیالیسم رسیدم.

از اسلام سخنم را آغاز کردم. اسلام حقیقی در ایران همواره دین خود را به جنبش‌های رهایی‌بخش ایران پرداخته است. سید عبداله بهبهانی‌ها، شیخ محمد خیابانی‌ها، نمودار صادق این جنبش‌ها هستند. و امروز نیز اسلام حقیقی دین خود را به جنبش‌های آزادی‌بخش ملی ایران ادا می‌کند. هنگامی که مارکس می گوید: «در یک جامعه طبقاتی، ثروت در سویی انباشته می‌شود و فقر و گرسنگی و فلاکت در سوی دیگر، در حالی که مولد ثروت طبقه محروم است» و مولا علی می‌گوید: «قصری بر پا نمی‌شود، مگر آنکه هزاران نفر فقیر گردند»، نزدیکی‌های بسیاری وجود دارد. چنین است که می‌توان در تاریخ، از مولا علی به عنوان نخستین سوسیالیست جهان نام برد و نیز از سلمان فارسی‌ها و ابوذر غفاری‌ها. زندگی مولا حسین نمودار زندگی اکنونی ماست که جان بر کف، برای خلق‌های محروم میهن خود در این دادگاه محاکمه می‌شویم. او در اقلیت بود و یزید، بارگاه، قشون، حکومت، قدرت داشت. او ایستاد و شهید شد. هر چند یزید گوشه‌ای از تاریخ را اشغال کرد، ولی آنچه که در تداوم تاریخ تکرار شد، راه مولا حسین و پایداری او بود، نه حکومت یزید. آنچه را که خلق‌ها تکرار کردند و می‌کنند، راه مولا حسین است. بدین گونه است که در یک جامعه مارکسیستی، اسلام حقیقی به عنوان یک روبنا قابل توجیه است و ما نیز چنین اسلامی را، اسلام حسینی را و اسلام مولا علی را تأیید می‌کنیم.