07-02-2013, 11:21 PM
بیخیال راسل. گفته شده بهم. ولی حوصله ندارم توضیح بدم.
shirin نوشته: بیخیال راسل. گفته شده بهم. ولی حوصله ندارم توضیح بدم.در پیغام خصوصی که گفته نشده،اینجا هم که من تمام پستها را میخوانم و میدانم کسی از دوستان اینجا دلیلی نداشته چنین چیزی بگوید،یک کسری است که چندبار گفته آنهم بر سر همین مسائل اعراب و اسرائیل و هلوکاست و... بوده به کسانی دیگر.دوستان موقع اتهام زدن خوب اتهام میزنند ولی وقتی میخواهیم بما نشان بدهند حوصله شان سر میرود و محرمانه میشود و ...
"Democracy is now currently defined in Europe as a 'country run by Jews,'" —Ezra Pound
Russell نوشته: دوستان این چند وقت از مصر و ترکیه خبرهای نسبتا خوبی در اعتراض مردم به اسلامگرایان شنیده میشود.من شخصا امید چندانی به اینها نداشتم ولی اوضاع گویی کمی بهتر از آنچه من گمان میکردم است و مالکیت کشور و قدرت سیاسی 6 دانگ در دست اسلامگرایان نیست.آری. من نیز واقعا امیدوارتر شدم. مخصوصا در ترکیه به این اردوغانِ موذیِ وقیح، درسِ خوبی داده شد و خیلی روشن نشان داده شد که برای ماندن در قدرت حاضر است دست به چه کارهایی بزند. در مصر اوضاع برای اسلامیون پیچیدهتر شده. دلیلش این است که آنجه احتمالا انتخاباتِ زودهنگام برگزار میشود و در این صورت خیلی احتمالِ کمی هست که یک اسلامگرا دوباره به قدرت برسد. ارتش هم آنجا هنوز مردمی به حساب میآید؛ چنانکه به مرسی اولتیماتوم 48 ساعته داده. مصریها بس هوشمندانهتر از ایرانیانِ سالِ 57 عمل کردند و همینکه دیدند انقلابشان در حالِ دزدیده شدن است، در برابرش محکم ایستادند. امیدوارم پیروز شوند.
Dariush نوشته: آری. من نیز واقعا امیدوارتر شدم. مخصوصا در ترکیه به این اردوغانِ موذیِ وقیح، درسِ خوبی داده شد و خیلی روشن نشان داده شد که برای ماندن در قدرت حاضر است دست به چه کارهایی بزند. در مصر اوضاع برای اسلامیون پیچیدهتر شده. دلیلش این است که آنجه احتمالا انتخاباتِ زودهنگام برگزار میشود و در این صورت خیلی احتمالِ کمی هست که یک اسلامگرا دوباره به قدرت برسد. ارتش هم آنجا هنوز مردمی به حساب میآید؛ چنانکه به مرسی اولتیماتوم 48 ساعته داده. مصریها بس هوشمندانهتر از ایرانیانِ سالِ 57 عمل کردند و همینکه دیدند انقلابشان در حالِ دزدیده شدن است، در برابرش محکم ایستادند. امیدوارم پیروز شوند.مقایسه ایران 57 و مصر حس عجیبی دارد،هر دو کشورهای مهمی هستند که جریان اسلامگرایی در آنها از هم تاثیر گرفته.در مورد مصر بگمانم جدا از تفاوتهایِ ساختاری و سنی بودن و سلفیها و... تفاوتهایی دارد که کار را برای اسلامگرایان سخت کرده، یکی همین ارتش موثر بوده که هنوز اثرگذار است و بر خلاف ایران بعد از اعلام بی طرفی خنثی نشده و سرانش فراری و زندانی و اعدام نشدهاند و حداقل اعلام وفاداری دربست به اسلامگرایان نکرده اند،یکی همین نداشتن نفت و وابستگی به حمایت آمریکا و توریسم است و یکی هم مشاهده نتیجه همین تجربه منحوس ج.ا است.
"Democracy is now currently defined in Europe as a 'country run by Jews,'" —Ezra Pound
Russell نوشته: مقایسه ایران 57 و مصر حس عجیبی دارد،هر دو کشورهای مهمی هستند که جریان اسلامگرایی در آنها از هم تاثیر گرفته.در مورد مصر بگمانم جدا از تفاوتهایِ ساختاری و سنی بودن و سلفیها و... تفاوتهایی دارد که کار را برای اسلامگرایان سخت کرده، یکی همین ارتش موثر بوده که هنوز اثرگذار است و بر خلاف ایران بعد از اعلام بی طرفی خنثی نشده و سرانش فراری و زندانی و اعدام نشدهاند و حداقل اعلام وفاداری دربست به اسلامگرایان نکرده اند،یکی همین نداشتن نفت و وابستگی به حمایت آمریکا و توریسم است و یکی هم مشاهده نتیجه همین تجربه منحوس ج.ا است.دلیلِ اینکه ارتش آنجا مردمی باقی مانده، این است که حسنی مبارک نخواست یا نتوانست در آن دست ببرد و مثل شاه یک سری چاپلوسِ وطنفروش را به عنوانِ فرمانده و سرلشکر بر راس نگمارد. وقتی امثالِ غرهباغی و فردوست را که تنها بله قربان گو بودند، میگذاشت به عنوانِ فرمانده و همین که تمامِ ارکانِ ارتش را به خود وابسته کرده بود، باید میدانست که همینکه پایش را بگذارد بیرون، فرماندهانِ ارتشی که تا دیروز به او بله قربان میگفتند، اکنون به اربابِ جدید بله قربان خواهند گفت. در هنگامِ رضاشاه هم همین اتفاق افتاد و قوای متفقین بدونِ هتا شلیک یک گلوله ایران را گرفتند! از بس که ارتشِ غیوری داشتیم ما! ارتشِ مصر اما در میانِ کشورهای عربی ریشهدارترین و مردمیترین ارتش است و هنوز که هنوز است خود را نفروخته است. تجربه جمهوری اسلامی نیز به نظر من خیلی تاثیر داشته. البته نه در میانِ عامه مردم، بلکه در میانِ نخبگاناش. واقعا آینه عبرت شده جمهوری اسلامی.
Dariush نوشته: من با اینکه شخصی بگوید "اکثریتِ اعرابی که شناختهام بی فرهنگ بودهاند" مشکلی ندارم، چرا که به هر رو قضاوت در موردِ رفتارِ افرادِ مشاهده شده، حقِ هر کسیست. مشکلِ من تعمیمِ آن است. و هیچ تعمیمی از نگاهِ من خطیرتر از این یکی نیست که شما بر اساسِ مشاهداتِ خودتان، داوری را در مورد یک نژاد، اقامه کنید و از آن پس با همان داوری پیش بروید و بدتر آنکه آنرا اعلام کرده و با دیگران نیز در میان بگذارید. من نه اینکه تعمیمهایی اینچنینی را سراسر خالی از حقیقت بدانم، بلکه اساسا دلم نمیخواهد به آن فکر کنم یا اصلا دلم نمیخواهد باورش کنم. ممکن است ما از یک جامعهای 10 میلیونی، 999999 نفر را به طور علمی بررسی کنیم و دریابیم که همهی آنچه تاکنون میپنداشتیم در این مورد، درست بودهاند، من اما هتا به آن یک نفرِِ باقیمانده نیز امیدوار میمانم. چرا که اینجا ما با لامپ و کش روبرو نیستیم، با انسانها مواجه هستیم. انسانهایی که در یک شرایطِ بسیار متشابه پرورشی نیز ممکن است تفاوتهای فاحشی با یکدیگر داشته باشند. نمونهی در دسترساش من هستم که به شکلی کاملا بارز با دیگر اعضای خانوادهام متفاوت هستم، در حالیکه همیشه پیوندهای عاطفی عمیقی میانِ من و دیگرِ اعضای خانوادهام برقرار بوده و قاعدتا میباید به آنها شبیه میشدم!
بنابراین من اگر هر روز یک عرب ببینم با یک رفتارِ نادرست و زننده، با خود میگویم "این انسانی با رفتاری زشت و زننده بود" به جای آنکه بگویم "بازهم یک عربِ نفهمِ بیشعور".
Russell نوشته: دوستان این چند وقت از مصر و ترکیه خبرهای نسبتا خوبی در اعتراض مردم به اسلامگرایان شنیده میشود.من شخصا امید چندانی به اینها نداشتم ولی اوضاع گویی کمی بهتر از آنچه من گمان میکردم است و مالکیت کشور و قدرت سیاسی 6 دانگ در دست اسلامگرایان نیست.