Theodor Herzl نوشته: تنها حرفی‌ که میزنم این هست که این انسانی‌ نیست تقسیم سود کارخانه ۹۹ به ۱ به نفع صاحب کارخانه باشد

البته درصد زیاد معیار خوبی نیست. ممکنه 1 درصد در شرکت های مختلف ارقام متفاوتی رو ایجاد کنه. ولی خب شرکت هایی که پیشرفت خوبی دارند تفکر درازمدت روی کارمندهاشون دارند. مثلن در ژاپن افراد اولویتشون اول شرکتشون هست بعد خودشون. خب شرکت هم در کنار این احساس مسئولیت براشون مایه میذاره. یکی از مدل های تویوتا کمری، فکر میکنم نسل مدل های 2002 ، 2003 بود باعث شد کارمندان تویوتا 2000 طرح از آینه این ماشین ایجاد کنند تنها به این دلیل که شرکت ازشون خواسته بود در مورد آینه خودرو طرح و ایده بدن!

در کل شرکت هایی که سرشون به تنشون میرزه اینکاره هستند. در همین ایرانشم بانک ها چند ماه یک بار به کارمندهاشون بخشی از سود رو بعنوان پاداش میدن. یا شرکتهایی مثل گلرنگ و اینها چنان وعده های غذایی به کارمنداشون میدن که باورتون نمیشه. سبد کالا و بن خرید و عیدی و پاداش و اضافه کاری های خوب وچرب هم در کنارش. دیگه سرمایه دار بیچاره که از فکر و شجاعت و جسارت و بازو و ایکس و ایگرگ خودش استفاده کرده باید چه کاری بیشتر از این بکنه؟ باید زندگیش رو تقدیم کارمندهاش بکنه چون عادلانه نیست؟ همین بس نیست که زن و بچه اونها رو داره نون میده؟