Reactor نوشته: زندگی بدون کار که انسان وقت کافی داشته باشه که همیشه به کارهای مورد علاقه اش بپردازه رو همه دوست دارند اما در حال حاضر یک خیال ایده آل گرایانه ست!
شاید در آینده و با پیشرفت رباتیک و سایر علوم بشه یک کارهایی کرد.
در حال حاضر لازمه اش گذر از این مرحله ست.
رسیدن به اهداف مورد نظر شما پول و سرمایه میخواد و رسیدن به پول هم زحمت میخواد.

شاید این دوره ی زمانی هم گردنه ی تاریخی یا نقطه ی عطفی هست که ما درش زندگی میکنیم.

شما خودتان هم میدانید که راه دیگری نیست.

Theodor Herzl نوشته: ارزش هر کالایی برابر با مقدار کاری است که برای آن چیز استفاده شده و ارزش اضافه آن چیزی است که سرمایه دار به آن کالا اضافه می‌کند و برای خود نگاه می‌دارد. در یک سیستم کاپیتالیستی بیشتر کردن این ارزش اضافه مهمترین چیز است و شما نمیتوانید در این سیستم nice باشید! بهر کشی‌ از کارگر به این معنی هست که شما کار خود را به اندازه مقدار ناچیزی از آن ارزش اضافه میفروشید و تقسیم ارزش اضافه ۹۹ به ۱ هست به سود سرمایه دار. در یک سیستم واقعی‌ سوسیال - آنارشیستی وسایل تولید در دست کارگر است ؛ نه در دست سرمایه در و نه در دست دولت. مثلا کارخانه تولید تلوزیون سامسونگ ۱۰ هزار کارگر دارند اگر بجای shareholder‌ها این کارگران سود کارخانه را تقسیم میکردند چقدر سطح زندگی‌ و در آمد آنها بالا میرفت؟ خیلی‌! سیستم فعلی‌ که در بنگلادش و چین کارخانه میسازند عین برده خانه و کارگر‌ها روزی ۱۶ ساعت کار میکنند برای چند دلار انسانی‌ نیست!

Theodor Herzl نوشته: حداقل مخالف یک چیزی هستید با آگاهی‌ با آن مخالفت کنید ، آمریکا آن بهشتی‌ که فکر می‌کنید نیست! مسلما از ایران بهتر است ولی‌ اینجا هم ۴۰ میلیون نفر گرسنه هستند!

Mehrbod نوشته: من گمان نمیکنم هیچکس بتواند پاسخی به اینکه چه سامانه‌یِ[1] اقتصادی‌ای بهترین است بدهد (من که نمیتوانم), هر آینه, برای اینکه بگوییم یک
چیزی بد است ولی نیازی به همزمان دگرگزین[2] ‌دهیِ آن نمیرود, همانجور که نیازی نیست کسی خود آشپز زبردستی باشد تا بگوید یک خوراکی بد مزه است.

Mehrbod نوشته: هر کس که تنها و تنها از روی دارندگی بر یک ابزار سود کند, یک بهره‌کش است.

Mehrbod نوشته: اخلاقیات همواره کاری است که سود بیشینه‌یِ[11] مردم را دربر داشته باشد, نه سود یک کمینه‌ای[12] از مردم باهوش, و زیان بیشینه‌یِ مردم کمتر باهوش را.

Mehrbod نوشته: چون کسی برای نمونه در زندگی پیشتر کار کرده و توانسته یک "بیل" بخرد, اکنون میتواند
با کرایه دادن این بیل دیگر کار نکند و آسوده گذران زندگی کند; برخی شان هم هوشمندانه‌تر میگویند اگر کرایه دادن بیل را بهره‌کشی بدانیم, پس از فردا
کمونیست‌ها بیل هر کس را بزور میگیرند و دزدی میکنند و به حریم شخصی تجاوز میکنند, و سخنان پوچ و همانند بسیار دیگری که در‌ این رهگذر[6] بیگمان خواهید شنید.

از دیدگاه فرنودانه[7] و هومن‌دوستانه ولی, اینکه برخی از آدمها بنشینند و مفت بخورند و برخی دیگر کار کنند و به ایشان بدهند, چون دارند از ابزار ایشان کار میکشند
هیچ پشتوانه و درستی‌ای از دیدگاه اخلاق در خود ندارد. چون نیک بیاندیشید[8], خود این ابزار که همیشه آنجا نبوده‌اند, یکی یک جایی آغازیده[9] و یک بیل درست کرده تا کار
بگوییم کشاورزی اش را بیاساند و چه اندازه هم خوب, ولی اینکه این آدم بیل درست کرد و پس از ساخت بیل به این اندیشه افتاده که اکنون بجای اینکه خودش کار کند میتواند
زیرکانه بنشیند و بیل را بدهد دیگر کشاورزان و آنها بجای وی کار کنند و بجایش بخشی از بهره‌یِ آنچه در میاورند را به وی بپردازند کاری هوشمندانه بوده, ولی بروشنی نااخلاقی هم بوده است.
پیش گرفتن این رویکرد همواره در بلند-زمان[10] مایه‌یِ پدید آمدن مفتخور‌هایِ سرمایه‌دارِ اندک باهوشتری میشود که خود در
زندگی کاری نمیکنند و در برابر بهره‌دهان دست به دهانِ کمتر باهوشی که ناآسوده برای ایشان کار میکنند و از دسترنج اشان بهره‌میدهند.

Mehrbod نوشته: سرمایه‌داران همیشه دوست دارند مردم را همه‌کاره‌یِ زندگی اشان بشناسانانند.

آدمی بیپولی هستید؟ از مغز تان کار نمیکشید.
درآمد تان هزینه‌‌هایِ زندگی اتان را نمیدهد؟ تنبل هستید, بیشتر کار کنید.
احساس میکنید منصفانه نیست که یکی کار نکند و بیل اجاره بدهد, شما کار کنید و به او پول بیل بدهید؟ خوب بجای ناله بکوشید شما هم بیل‌دار شوید.
...

Mehrbod نوشته: پس زمانیکه این دو پیشپی[3] و چند تای دیگر را بخوبی دریافتید, آنگاه کم کم میتوانید ببینید چرا سرمایه‌داری گرچه گیراست — بویژه برای کسانیکه هوشبهر[18] بالاتر از میانگین
دارند و میاندیشند[8] در این جنگلِ سرمایه‌داری میتوانند خودشان را در آن ١٠% بالا جادهند — و گرچه تبلیغات بسیاری خوبی برای آن میشود, زیرا سرمایه‌دار‌ها برای
اینکه آن ٩٠% و بیشینه‌یِ مردم را خوشنود نگه دارند نیاز به فریب و پروپاگاندای همیشگی[19] دارند و به آنها میکوشند پیوسته این پندار[20] را دهند که اگر شهروند خوب/باهوش/...
باشند میتوانند روزی همچون Snoop Dogg یا همچون californication یا دیگر Idol‌‌هایِ روز با کمی سختی و کوشش خودشان را به آن بالاها رسانیده و زندگی وِلـگُسرانه
و رویایی‌ای برای خویش فراهم آورند. ولی شما و هر کس دیگر باید همواره هر دو روی داستان را بنگرید (یکسنجانه[21]), در برابر این کسانیکه آن بالا هستند باید ببینید چه کسانی
هم آن زیر هستند و چه شماری سالیانه زیر پا له میشوند و چه شماری تنها یک زندگیِ بخور نمیر‌ی آنجا دارند و آنگاه, همه‌یِ سامانه[1] را رویهم, میتوانید ارزشیافته باشید.

Reactor نوشته: همینکه مغز متفکر اقتصادی چون شما با این اظهار نظر آکادمیک عدد 40 میلیون رو از جیبش درآورد و برای اثبات حرفش از خاطرات سفرش به آمریکا استناد میکنه و دلیلش رو مستند و آماری میدونه کافیه.
جالبه که برای این افاضات علمی 3تا تشکر هم میگیره!!

نقل قول:

In 2010, 17.2 million households, 14.5 percent of households (approximately one in seven), were food insecure, the highest number ever recorded in the United States 1 (Coleman-Jensen 2011, p. v.)

نقل قول:

Poverty [i]


In 2012, 46.5 million people (15.0 percent) were in poverty.
In 2012, 26.5 million (13.7 percent) of people ages 18-64 were in poverty.
In 2012, 16.1 million (21.8 percent) children under the age of 18 were in poverty.
In 2012, 3.9 million (9.1 percent) seniors 65 and older were in poverty.
The overall poverty rate according to the Supplemental Poverty Measure is 16.1%, as compared with the official poverty rate of 15.1%. [ii]
Under the Supplemental Poverty Measure, there are 49.7 million people living in poverty, 3.1 million more than are represented by the official poverty measure (46.5 million). [iii]
Food Insecurity and Very Low Food Security [iv]


In 2012, 49.0 million Americans lived in food insecure households, 33.1 million adults and 15.9 million children.
In 2012, 14.5 percent of households (17.6 million households) were food insecure.
In 2012, 5.7 percent of households (7.0 million households) experienced very low food security.
In 2012, households with children reported food insecurity at a significantly higher rate than those without children, 20.0 percent compared to 11.9 percent.
In 2012, households that had higher rates of food insecurity than the national average included households with children (20.0 percent), especially households with children headed by single women (35.4 percent) or single men (23.6 percent), Black non-Hispanic households (24.6 percent) and Hispanic households (23.3 percent).
In 2011, 4.8 million seniors (over age 60), or 8.4% of all seniors were food insecure. [v]
Food insecurity exists in every county in America, ranging from a low of 2.4 percent in Slope County, ND to a high of 35.2 percent in Holmes County, MS. [vi]

sonixax نوشته: ابزار تولید بی صاحب (همگانی) مهملیست که طرفداران کمونیسم و سوسیالیسم افراطی به خورد مردم میدهند تا بگویند اگر به سمت ما بیایید در سود تولید شریک میشوید ! ولی حقیقت این است که در تمام این سیستمها تمام ابزار تولید ، زمین و دارایی های مردم به نام سیستم و جمومت ثبت میشود .
بعدها که گند کار درآمد و همه پی به پوچ بودن این داستان بردند واژه سرمایه داری دولتی از طرف کمونیستها اختراع و به بشریت اماله شد که باز همه ضعف نظام ناکارآمد و دیکتاتوریشان را به گردن سرمایه داری بیندازند .

Theodor Herzl نوشته: در خود آمریکا کارخانه‌های بسیاری به سبک co operative اداره میشود ، مثل این کارخانه نانوایی که هر کارگر در سهم کارخانه سهیم است و برای کار کردن در یک کارخانه تولید نان بین ۶۵ تا ۷۰ هزار دلار در سال حقوق میگیرند ، باور کنید مجسمه لنین هم در وسط کارخانه نصب نشده و همه با سرود شوروی آغاز به کار نمیکنند آنجا ، آنها یک جامه fair برای کارگران دارند که همه در سود شریک هستند .

sonixax نوشته: اشخاص در سیستمی که مد نظر کمونیستها ، سوسیالیستها و حتا آنارشیستهاست حق مالکیت بر ابزار تولید را ندارند

sonixax نوشته: مساله اصلن میزان مزد نیست ! مساله این است که در چنان سیستم چون شما برده و مایملک یک عده دیگری هستید حق مالکیت بر چیزی را ندارید ! برای همین به طور مثال اگر با پاره شدن کون مبارک یک زمین بخرید ، با جر خوردن کون بخیه خورده در آن خانه ای بسازید و بعد آن خانه را اجاره بدهید چون شما دارید اجاره میگیرید و نه دولت و حکومت و باقی مفت خوران دندان تیز کرده ! پس بهره کش هستید .

این مدل نانوایی هم از نظر کمونیستها (از نظر من تمام سوسیالیستها و لنینیستها و کمونیستها و ... یکی هستند ! فقط شیوه شیره مالیدنشان سر مردم برای چاپیدنشان فرق میکند) یک نظام سرمایه داری هستش . در مدلی که مد نظر کمونیستهاست شما هرگز نمیتوانید یک قابلمه بهتر از قابلمه همسایه داشته باشید !!!!

نتیجه چنان سیستمی میشود این :