Ouroboros نوشته: در نروژ و فرانسه و دیگر کشورهایی که شهریه دانشگاه ندارند، اخذ فاند و بورس و دیگر کمک‌ هزینه‌ها جهت گذران ِ زندگی بسیار دشوار است و پیدا کردن کار بدون تسلط کامل به زبان محلی ناممکن.. این یعنی خود شخص باید هزینه‌ی زندگی را با این وضع ناگوار ِ ارز از طریق داشته‌های خود در ایران تقبل بکند که خُب برای خیلی‌ها(از جمله خود من)ممکن نیست. نظر من اینست که دوستان به تمام دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی و اساتیدی که می‌توانند ایمیل بزنند، و فقط در صورت گرفتن اسکالرشیپ یا پارتنرشیپ اقدام به مهاجرت تحصیلی بکنند، چراکه بجز آن با این شرایطی که هست به نظر ناممکن می‌آید..

من کشورهای دیگر اروپایی که دانشگاه رایگان نیست ولی هزینه‌های زندگی پایین هستند را پیشنهاد میکنم.

دانشگاه‌های نروژ و .. سیستم کارشان همینه که با رایگاندن دانشگاه دانشجوها را به کشور میاورند ولی هزینه‌ی زندگی بجایش بسیار بالا است و از این راه جبران میشود.
کشورهای دیگر مانند دانمارک یا آلمان هزینه‌های زندگی پایینتر هستند و دانشگاه نیز هزینه‌ اندکی دارد که هر کس با داشتن یک کار کناری از پس پرداخت هر دو برمیاید.

Angela نوشته: برای کار چطور؟
شرایطش چه جوریه توی کشورهایی که در موردشون اطلاع دارید؟

در اروپا آنقدرها که در ایران گمان می‌کنند بد نیست، ولی بدبختی‌های زیادی دارد، اولا سابقه‌ی کار ما در ایران را حساب نمی‌کنند، ثانیا به راحتی از ایران ویزای کاری به کسی نمی‌دهند، یعنی حتی اگر شما کار هم پیدا بکنید، خیلی از کشورها حاضر نیستند بهتان ویزای کاری بدهند. ثالثا در برخی کشورها باید بتوانید اثبات بکنید شغلی که می‌خواهید بگیرید را یک بومی نمی‌تواند انجام بدهد، یعنی فوق تخصصی‌ست و فقط شما قادر به انجام آن هستید...

پس اگر تخصص جالبی دارید و به نحوی دیگر به اروپا رسیده‌اید برایتان کار خواهد بود(خصوصا اگر کمی توقع خود را پائین بیاورید)، اما اگر می‌خواهید از ایران اقدام بکنید بسیار دشوار خواهد بود. روال را بگذارید روی یک مرحله پائین‌تر، یعنی اگر لیسانسه هستید، مشاغل معمولی به پائین ِ آدمهای دیپلمه‌ی بومی را خواهید یافت، اگر فوق لیسانس دارید، شغل و حقوق اشخاص لیسانسه بومی را پیدا می‌کنید و اگر دکتری دارید کارتان از همه سخت‌تر است، و احتمال پیدا کردن شغل تخصصی برایتان بسیار پائین. پس از فوق جلوتر نروید و از لیسانس کمتر نیایید... گذشته از اینها، به گمانم کشورهای مهاجرپذیر(استرالیا، کانادا، آمریکا و ...)برای مهاجرت کاری خیلی بهتر باشد.

مهربد جان یورو به دانه‌ای شش هزار تومان نزدیک می‌شود و دانمارک و آلمان هم الان برای 90% جامعه‌ی جوان ایرانی دست نیافتنی‌ هستند، و بی‌کار به آنجاها رفتن ریسک بزرگی‌ست
بهتر اینست که دوستان یا با فاند کامل بیایند، یا از کشورهای ضعیف و ارزان شروع بکنند و از آنها به عنوان سکوی پرتاب بهره ببرند.

ما را گاهید این اسلام حضرات!
ببین چطور ما را در دنیا منزوی و زمینگیر و آسیب پذیر کرده اند.

عجیب هست... دوستان قبولی در دانشگاه های آمریکا رو خیلی سخت میدونند ولی تعداد قبول شدگان دانشگاه های این کشور در چند سال اخیر بالاتر هم رفته...
بنده افرادی رو میشناسم که با مدرک لیسانس دانشگاه آزاد و با معدل خیلی متوسط ولی با رتبه ی تافل و GRE بالا تونستند partial found هم بگیرند... البته تعداد این افراد زیاد نبوده ولی به هر حال مسئله ی قابل توجهی است...
نظر دوستان چی هست؟

در ضمن داشتن خانواده ی درجه یک (برادر-خواهر-مادر و پدر) با توجه به اینکه توانایی مالی بالا داشته باشند آیا در قبولی تاثیری داره یا خیر؟

به شخصه فکر میکنم تحصیل در آمریکا از کشور های اروپایی ساده تر باشه...

Ouroboros نوشته: مهربد جان یورو به دانه‌ای شش هزار تومان نزدیک می‌شود و دانمارک و آلمان هم الان برای 90% جامعه‌ی جوان ایرانی دست نیافتنی‌ هستند، و بی‌کار به آنجاها رفتن ریسک بزرگی‌ست
بهتر اینست که دوستان یا با فاند کامل بیایند، یا از کشورهای ضعیف و ارزان شروع بکنند و از آنها به عنوان سکوی پرتاب بهره ببرند.

ولی با داشتن پروانه‌یِ کار که مرزمند (محدود) میدهند, هرکس میتواند یک کارِ کناریِ کوڃک برای هزینه‌هایش بیابد امیرجان.

shilla نوشته: جمهوری فدرال المان از نظر تئوری کاملا قوانین جهانی را اجرا میکند مخصوصا از موقعه روی کار امدن مرکل
و المان به عنوان سومین اقتصاد دنیا و اولین در اروپا تمام سعی خود را برای حل مسلمات امیز مسایل دنیا انجام میدهد

آلمان نه تنها به حقوق بشر توجهی ندارد (البته در قیاس با آمریکا ، سوئیس و سایر کشورهای آزاد) بلکه بدترین وضعیت را نیز برای غیر فراهم آورده . انواع و اقسام محدودیت ها و مشکلات .

برای نمونه در تک تک بندهای منشور حقوق بشر شما میخوانید : تمام افراد فارق از رنگ پوست و نژاد و ملیت و... فلان حقوق را دارند .

و در آلمان اگر شخصی اجازه اقامت دریافت نکرده باشد جزو تمام افراد محسوب نمیشود ، لذا اجازه تحصیل (اگر بالای 18 سال سن داشته باشد) ، انتخاب مکان زندگی و حتا مسافرت به سایر شهرهای آلمان ، اجازه کار ، اجازه دریافت گواهینامه رانندگی ، اجازه گشودن حساب بانکی (که اتفاقن بسیاری از کارهای همانها باید با حساب بانکی انجام شود از جمله خرید بلیط وسایل نقلیه عمومی !!!!) و بسیاری موارد دیگر را ندارد .

این شرایط و زندگی در این سگدونی ها:
مادامی که شخص اجازه اقامت دریافت کند پابرجاست !!! و پس از دریافت اجازه اقامت هم شخصی که تا کنون اجازه هیچ کاری نداشت به یکباره تحت فشار حکومت به جای تحصیل و یا آماده شدن برای ورود به جامعه مجبور میشود بر سر بدترین شغلهای موجود برود و اگر اعتراضی بکند از طرف همانهایی که پیشتر آن همه محدودیت برایش ایجاد کرده بودند پاسخهایی مانند :

این همه سال پس چه کار میکردی !!!!!!!
مردم آلمان وظیفه ندارند مالیات بدهند که تو درس بخوانی !!!!

میشنود .

بزرگواران، برای کسی که در رشته‌های رایانه تخصص دارد و از یکی از دانشگاه‌های نسبتا معتبرِ ایران هم فارغ‌التحصیل شده است ، چه جاهایی برای گرفتنِ ویزای کار ساده‌تر است؟ امیدی به رهایی از این باتلاق هست آیا؟
چقدر هزینه و وقت میخواهد ؟ یعنی چند میلیون تومان هزینه باید بکنم تا بتوانم اقامتِ کارِ یکی از کشورهای اروپایی را بگیرم؟
این صفحه را ببینید.نظرتان چیست؟ کشورهایی چون بلژیک چطورند؟ گویا ورودیِ خوبی دارد در این زمینه .
در کل خیلی سپاسگذار میشوم اگر بتوانید قدری مرا راهنمایی کنید.( فعلا روی کار بیشتر تمرکز دارم تا تحصیل).

Fox نوشته: بزرگواران، برای کسی که در رشته‌های رایانه تخصص دارد و از یکی از دانشگاه‌های نسبتا معتبرِ ایران هم فارغ‌التحصیل شده است ، چه جاهایی برای گرفتنِ ویزای کار ساده‌تر است؟ امیدی به رهایی از این باتلاق هست آیا؟
چقدر هزینه و وقت میخواهد ؟ یعنی چند میلیون تومان هزینه باید بکنم تا بتوانم اقامتِ کارِ یکی از کشورهای اروپایی را بگیرم؟
این صفحه را ببینید.نظرتان چیست؟ کشورهایی چون بلژیک چطورند؟ گویا ورودیِ خوبی دارد در این زمینه .
در کل خیلی سپاسگذار میشوم اگر بتوانید قدری مرا راهنمایی کنید.( فعلا روی کار بیشتر تمرکز دارم تا تحصیل).

به نگر من به هر راهی که میتوانید خودتان را به یکی از کشورهای اروپایی برسانید, آنجا هم یک ازدواجی چیزی بکنید و بیخود راه‌های سخت نروید.

رایانه هم کاری است که میتوان بآسانی آنرا outsource نمود و برادران همکار از هند هماکنون بازار اش را در دست دارند و کسی به این سادگی‌ها دست به استخدام نمیزند!

Nâxodâ نوشته: به نگر من به هر راهی که میتوانید خودتان را به یکی از کشورهای اروپایی برسانید, آنجا هم یک ازدواجی چیزی بکنید و بیخود راه‌های سخت نروید.

به نظر نمیرسد به همین سادگی‌ها باشد! حالا اینکه چطور خود را به آنجا برسانیم یک طرف ، چگونه کسی را بیابیم که حاضر باشد با ما برای این کار ازدواج کند؟ (شنیده‌ام زنان و مردانی که از این ازدواج‌های سوری میکنند پولِ زیادی بابت‌تش طلب میکنند) . از سویی دولت هم گویا روشهای بسیار هوشمندانه‌ای بکار میگیرد تا دریابد که آیا این ازدواج صرفا صوری است یا حقیقی .

نقل قول:رایانه هم کاری است که میتوان بآسانی آنرا outsource نمود و برادران همکار از هند هماکنون بازار اش را در دست دارند و کسی به این سادگی‌ها دست به استخدام نمیزند!

خب در آن صفحه ای که آدرس‌اش را دادم نشان میدهد که برنامه‌نویسان و مهندسین کامپیوتر از بازار کارِ خوبی برخوردار هستند . یعنی شانسی نیست؟ این بنگاه‌ها یا مشاورانی که در ازای دریافت مبلغی برای آدم کار پیدا میکنند چگونه‌اند؟