homayoun نوشته: نگرتان درباره ی این گزاره که میگوید "" آماج[4] و انگیزه خدا از آفرینش سرگرمی بوده "" چیست؟

به دید من سخن گیرا و درستی است. ببینید ، امروزه هم نرم افزار سازان ، بازای های
رایانه ای دست میکنند که شما در آنها خدا هستید، یا پادشاه و .. برای نمونه در بازی
<زمانه ی شاهنشاهی ها> ( Age Of Empires ) شما برای سرگرمی ، کشاورز
و جنگاور و بازرگان و فرمانده و شاه و جنگل و اینها میسازید و آن جهان رایانه ای
دارای "جانورانی" ،می شود که در بیخ نمیدانند چرا دارند با هم جنگ میکنند یا چرا دارند
کشاورزی میکنند و اگر در این بازی برایشان دانشگاه هم ساخته و به هوش ساختگی
ایشان هم افزوده باشید ، شاید بتوانند به پیشرفتهایی در دانش و فیزیک و اینها دست
پیدا کنند و از زمانه ی پارینه سنگی به زمانه ی آهن و مس و اینها پیشرفت کنند و کاخهای
بهتر ساخته و یا سامانه آبیاری کشتزار هایشان را بهنیه سازی نمایند و کلیسا و
پرستشگاه پدید بیاورند ( که همه در این بازی پدید میاید) ولی آیا انها براستی خدایی
دارند؟ نه، این ما هستیم که آن جهان را که در نگر انها راستین و فربودین است برای
سرگرمی خودمان پدید آورده ایم و از جنگها و نیایش های انان سرگرم شده و به
ریششان میخندیم.
•
[ATTACH=CONFIG]2855[/ATTACH]

پارسیگر