shahin نوشته: درود :e108: از نگاه شما نابغه ها ، نابغه به دنیا می آیند یا نابغه می شوند ؟ ..؟

آری و نه. برای اَبَرهوشمندی چند ویژگی نیاز است که برخی زادی و برخی فرهنگی هستند.

shahin نوشته: ؟ اگر میآیند مهند ترین تفاوتشان چیست ؟ و اگر میشوند.... بارها شنیده ام که انیشتین چه کارهایی کرده، فردوسی چه کرده و چه و چه ، اما همیشه این پرسش پیش آمده که چگونه این کارها را انجام داده اند، چگونه با دست خالی صخره ها را درنوردیدند ، از دید من یک شخص عادی نمیتواند این پرسش را پاسخی شایسته دهد، چون تا جایی میتوانی راهنمایی کنی که خود پیموده باشی از این رو مزاحم شما شدم با یک پرسش ؟ چگونه؟؟

یکی از پیش ویژگی ها، به روشنی مغز تندرست و بزرگ و مادری است که سیگاری و الکلی نباشد،
که این ویژگی زادی است. دیگر اینکه پدر ومادرش خل و چل و سیفیلیسی و اینها نباشند که ژن های
بد به فرزند بدهند. اینهم زادی است . ویژگی سوم، خورد و خوراک درست و پرمایه دستکم تا پایان
دوسالگی میباشد. این به فرهنگ (زیستبوم، آگاهی پدر ومادر، دارایی پدر و مادر و ..) بر میگردد.
ویژگی دیگر این است که او کوشنده و پرکار باشد. هرگز هیچ تنبلی به جایگها اَبَرهوشمندی
نترسیده و این آدمها، از خود همواره کوهی از آفریده ها و نوشته ها بجای نهاده اند، مانند پور سینا،
لئوناردو داوینچی، . دیگر اینکه آگاهی این آدمها تنها در یک رشته نبوده و گسترده و هماگیر بوده.
کسانی که در یک رشته ویژه بسی ژرف میشوند، دیگر نمیتوانند بیرون از چارچوب اندیشیده و از
"بالا" به جهان بنگرند. برای نمونه انشتین میان کادر دانشگاهی کلاسیک زمان خودش نبود ، بساکه
در یک دیوان دفتر آگاشت نوآوری ها و نوبرساخته ها ( ثبت ابتکارات و اختراعات) نشسته بود و
از هر دری سخنی و آگاهی ای به او میرسید. پور سینا هم همه ی آگاهی های زمان خود را فرا گرفت
و تنها در فلسفه یا تنها در ادبسار و یا فقه نرفت و تک گـُسترایی ( تک بعدی) نشد. بدینسان بود
که یک نوپندار (الهام) میتوانست در مغز اینها پدید آید و راه یابد. دیگر اینکه آن همبود که در آن زاده
شده اند، به او شایندگی آموزش و پرورش درست را میداد و در جهان، در تراز بالای دانشیک میبود،
مانند ایران در زمان پورسینا، و ایتالیا در زمان لئوناردو و آلمان در زمان انشتین. دیگر سامه ی
اَبَرهوشمند شدن، که بازهم به فرهنگ بر میگردد این است که مغز او بسیار با دین بسته و تاریک نشده
باشد. هماگونه که میدانیم، بزرگانی چون پورسینا یا لئوناردو، دینزده نبودند و گاه با دین دشواری هم
داشتند، خود انشتین هم به خدای ترادادی سامی و .. باور نداشت و هم اندیشه با اسپینوزا بود.
پس اگر انشتین در عربستان زاده بود، میشد شتر چران خوبی، اگر در جمهوری اسلامی بود، بساز بفروش
یا آخوند زرنگی میشد، اگر پدر و مادرش بی چیز بودند، باید میرفت کارگری و کفشدوزی میکرد ( برای نمونه)
و .. پس میبینم که باید چندین سامه ی سخت و شکننده گرد هم آید تا از ترکش تاریخ تیر اَبَرهوشمندی باری رها گردد.

•
پارسیگر