iranbanoo نوشته: 1-با توجه به وضعیت فرهنگی-سیاسی و مذهبی موجود ایران فکر میکنید نسل ما بیشتر در بیان اعتقادات و نظراتشان آزاد ترند یا نسل شما؟

دستکم این است که شما، راه های بیشتری برای سخن پراکنی دارید.
ما که نه اندرتار داشتیم و نه تلویزیون برونمرزی و دستگاه چاپگر خانگی
و ... یادم است که برای یک جزوه بیرون دادن چه رنجها و هزینه ها و
ریسک هایی باید میشد و یکی دو تا ایستگاه رادیویی، با چه دشواری ها
و پارازیت هایی روبرو بودند. برای اینکه هزینه چاپ و بیم گرفتاری کمتر باشد،
نسک ها و شبنامه ها با ریزترین وات های چاپی چیده و و با ریسک فراوان
در چاپخانه های درون کشور یا برخی هنگام، در برون کشور چاپ شده و
بدست مردم میرسید یا نمیرسید! در همین زمان، اسلامگرایانی مانند
شریعتی و مطهری، نسک های خود را به آسودگی و بی دردسر چاپ
میکردند و هتّا چاپنامه ای بنام " مکتب اسلام" به آزادی چاپ و فروخته
میشد. شکنجه های ساواک هم بسیار هراسناک بود ولی خب,
شکنجه گران اسلام روی انها را سفید کردند، چرا که دستکم چیزی
بنام تواب شدن و شستشوی مغزی برای اسلام زورکی و ... نبود .
ناخنی میکشدیند و بتری فرو میکردند ولی جز آن میشد در زندان هم
چیزی نوشت و یاد گرفت و هتّا تلویزیون دید. یکبار هماوردی بوکس
میان محمد علی کلی و جو فریزر در مقدسیه ( موگادیشو) هم در
زندان در تلویزیون پخش شده بود که اسلامیست های کودن برای
"حرام" بودن تلویزیون، نیامدند ببینند و دیرتر داستان را از دیگران
میپرسیدند! این داستان حرام دانستن تلویزیون و دوش و یخچال !
هم برای خودش جوکی است که باید در تاریخ برای پایوری گندو
بودن اسلام آگاشته شود!
تنها چیزی که ما بهتر از شما داشتیم این بود که این آزادی سخن
شما بیشتر در چارچوب اسلام است چون بیم مرگ برای "ارتداد"
در آن هست ولی برای ما چارچوبی جز زندان نبود!

•
پارسیگر