Anarchy نوشته: 1) به جز "ابرمرد" که وصفش رو بسیار شنیدم ، کدام یک از کاربران قدیمی یا جدید در فضای مجازی فارسی شما رو بیشتر جذب کرده ؟ راستی از دوستان قدیمی مثل "لا مذهب " هم خبری دارید ؟
2) از نظر شما بهترین راه گسترش خرگرایی چیست ؟
3) سرنوشت جمهوری اسلامی رو چی میدونید و فکر میکنید بالاخره به چه شکل سقوط خواهد کرد ؟ حمله خارجی یا شورش مردم از داخل ؟
4) دیدگاه شما در مورد آنارشیسم چیست ؟
5) چه پیشنهادهایی برای بهبود کیفیت انجمن دفترچه و جذب کاربران بیشتر دارید ؟
...؟

١- آری من جز ابرمرد، از لامذهب، روزبه، موج نو و فریمن ( در سخنگاه "باشگاه جوانان ایرانی" )
باشگاه جوانان ایرانی / تالار گفتمان ایرانیان - نتایج گفتگو
هم خوشم میامد. در هم میهن هم یک چند تن فرهیخته بودند (من که از آنجا بیرون کرده شده ام).

٢-خرگرایی که خودبخود بی هیچ کوشش گسترش می یابد ولی اگر فردیدتان، همان " خردگرایی" است،
باید گفت که کسترش هر ایده ای رهایی بخشی در میان هومن، برخاسته از بدبختی هایی بوده که او
را به اندیشه واداشته است. زیرا ما ها شوربختانه مانند هر سامانه ی دیگر مادی، دوست داریم در کمترین
تراز انرژی باشیم و تنها آن زمان از تنبلی تن و اندیشه دست برمیداریم که یک بدبختی سرمان بیاید یا
دو سانتیمتر مانده باشد که سرمان به دیوار بخورد.

۳- اینگونه کشور ها که اپوزیسیون و حزب و نهاد های همبودین ندارند، از درون بدست "یاران پیشین"
سرنگون میشوند، آنهم بیشتر با خونریزی و سرکوب. ولی زمان سرنگونی بستگی به دورای واپسماندگی
از کشورهای سنجش پذیر جهان میباشد. برای نمونه ایران و ترکیه و کره و .. چندی پیش، هم پایه و دارای
سامه های یکسان بودند، اکنون آنها به جایی رسیده اند و جمهوری اسلامی همان گندی مانده که بود.
قاجاریه هم اینگونه از هم پاشید، چون در پی واپسماندگی، ار روس و .. شکست خورد، گرچه پیشتر,
روسها از نام نادرشاه هم میترسیدند. یا باری نمونه یکی از انگیزه های واژگشت روسیه تزاری، شکست
ناوگان آنها از ژاپن بوده. اکنون هم جمهوری اسلامی در هر پروژه ی خود شکست خورده، جهانی از آنها
بیزار است، در خاورمیانه هم بیشتر نفرین میگیرد یا آفرین. در عراق هم شیعیان آنجا ، تنها چون شیعه
هستند، پیرو ایران نخواهند بود، بساکه بزودی دو جور شیعه ی هماورد خواهیم داشت. بدتر از همه،
ایستار درونی کشور است که همانگونه که میبینیم، هر از چندگاهی گروهی از تنه ی رژیم فرو میریزند،
از ملی مذهبی های سالهای نخست گرفته تا بهبودخواهان و سبزها و .. که هرکدام بگونه ای از خوان
چپاول نفتی مافیای تنگ چشم ، کنار نهاده میشوند. برای همین جمهوری اسلامی روی آرامش دیرنده
را نمیبیند و هر چند سالی یکبار یک هنگامه ای دارند، از هیژده تیر دانشجویان گرفته تا شورش سبز و "فتنه" و ...

۴- آنارشیسم راستین تنها در پی برپایی کمونیسم و سوسیالیسم پیشرفته شدنی است،
زیرا کار هر رژیم/فرمانروا، کنترل دگرسانی پتانسیل است. دگرسانی پتانسیل به چه چم است؟
زمانی که شما در یک جا بار کهربایی نایی و یک جای بار کهربایی بایی دارید، مانند یک انباره ی
کهربایی ( خازن الکتریکی)، نیاز به یک نارسانا دارید که نگذارد بارهای نایی به سوی بارهای بایی بروند.
در کشوری هم که هنوز در آن مفتخور هست، دزد هست، بهره کش و بهره ده هستند، نیاز به پلیس
و ارتش و ساواک و ساواما و .. میباشد که پولهای بهره کشان را از دستبرد دیگران پاسداری نماید.
تنها آنگاه که مردم به آن تراز فرهنگی و سرایداشتی رسیده باشند که کسی در پی کشتن و دستبرد
و سروری زورگویانه به دیگران نباشد، نیاز به پلیس و فرمانروا و داور از میان میرود و ما هومن ها هنوز
از این آرمان، سده ها بساکه هزاره ها دور هستیم.

۵- ما نمیتوانیم اکنون با فیسبوک هماوردی کنیم ، ولی فسبوک هم بیشتر روی پرشماری هموندان،
سرگرمی و پیوند های همبودین کار میکند و نه بر روی تراز گفتار ها و نوشته ها. پس ما باید اینجا
چیزی را پیش بیاوریم و به دیگران بنماییم که فیسبوک ندارد. و آنهم همان والایی هوداد (کیفیت) ،
سهش "در خانه ی خود بودن"، فرهنگ و فرهیختگی است. ما یک گروه فرزانه ( الیته) خوب در اینجا
داریم که از آروین های چندین سخنگاه گذشته و بسیار آموخته است و همین ها باید با به آهستگی
( برای پیشگیری از خستگی و سرخوردگی و وازدگی) گفتگو هایی را که در دیگر جاها شدنی نیست ،
( از دید آگاهی یا شایندگی های رسانه ای و ..) پی بگیرند. هتّا یک پیک در دو روز هم برای خودش نیکوست:
رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود.
از سوی دیگر، فراخوان دوستان و آشنایان به این سخنگها هم میتواند اندک اندک به هموندان کنشگر و
یا هتّا نگرنندگان بی کنش هم بیفزاید که تنها باری خونادن سخنان اینجا میایند.
•
پارسیگر