«سقط جنین حق من است»

فرضا که باشد، چرا باید از این حق اینهمه استفاده بکنی آخر، ای فاحشه‌ی خبیث؟ زن جنده‌ی غربی طی پنجاه سال اخیر شصت میلیون بچه‌ی به دنیا نیامده را به قتل رسانده. بله، کجا رفتند اراذل و اوباشی که نوید می‌دادند «در جهان تحت سلطه‌ی زنان همه چز رنگین کمانی‌ و زیباست»؟ چنین جنایت‌پیشگی هیتلرواری بخاطر آن بوده که فلان زنک دبیرستان را تمام بکند، از دانشگاه فارغ التحصیل بشود، شغل تکراری، بی‌منفعت، غیرضروری و من‌درآوردی که دولت به زور برای او فراهم کرده را ادامه بدهد، از پدر آن بچه انتقام بگیرد و «حق طبیعی» خودش را جامه‌ی عمل بپوشاند. خوب است که فمینیسم اتفاق افتاد تا رنگ واقعی زنان مشخص بشود، و این «موجودات پاک و مهربان و دلسوز» چهره‌ی خون‌آلوده‌ی جنایت‌پیشه‌ی خود را برملا بکنند. خوب است که سرانجام مقداری کارما در این جهان می‌بینیم، خوب است که این نسل از زنان «رها شده»، در تنهایی و فلاکت خواهند مرد، با حسرت جنینهای سقط شده‌ای که می‌توانستند بچه‌های ایشان باشند، و مردان طلاق داده شده‌ای که می‌توانستند شرکای زندگی‌ آنها باشند.