03-04-2013, 08:25 PM
Mehrbod نوشته: ه اینجورها نیست, کمسخنان یا همان خموشان دو دستهاند, دستهای که نادانی خوشان را با گزیده گویی میپوشانند, دستهای
که براستی بگوییم چند بُرزرایهای (order-of-magnitude) فراتر از دیگران میاندیشند و پس بیشتر زمانها نیازی به سخن دیدن نمیبینند.
دستهیِ بزرگتر روشنه که یکمیها هستند و هیچ چیزِ برستایندهای نیز در اینکه شما خاموش بمانید و نادانی خودتان را نیاشکارید نمیباشد:
تا مرد سخن نگفته باشد, عیب و هنرش نهفته باشد
نکته: عیب > هنر
بر پادِ آن کسی که پرسخنی میکند و شما همچنان وی را باهوش میبینید است که بسیار کمیابه!
کاملا درست است... بنده هم مسئله را مطلق فرض نمی کنم...
ولی معمولا افراد نادان خیلی زود خودشان را نشان میدهند... چه حرف بزنند و چه حرف نزنند... در مقابل افرادی هستند که بسیار کم حرف میزنند ولی یک گفته ی این افراد به اندازه ی صدها گفته ی دیگران ارزش و بار معنایی دارد... منظور چنین افرادی بود... به شخصه فقط یک نفر را با این خصوصیات می شناسم...
"De omnibus dubitandum"
"Ubi dubium ibi libertas"
"I, like Shakespear, believe that the world is a stage. But the tragedy is not in the script. The tragedy is that there is no script"
"Ubi dubium ibi libertas"
"I, like Shakespear, believe that the world is a stage. But the tragedy is not in the script. The tragedy is that there is no script"