باید برای هر رنج یا خوشی را ضرب در زمان آن هم کنید.
مثلاً شما شاید یک ساندویچ ژامبون تنوری را ده دقیقه ای بخورید.
ولی شاید خاری به پای شما رود و نیم تسو رنج ببرید.
ویا شاید برای یک پیامک که از سوی یار شما دریافت شود همه روز را شاد باشید.
و یا برای درگیری با دوستتان دو تسو دژم باشید.
همه این زمانها را باید ضرب کنید.
پارسیگر