Russell نوشته: اخلاق حق‌‌محور یعنی اساس همین چیزی که در بالا می‌بینید، یعنی قائل به این هستیم که انسان‌ها تنها بخاطر انسان بودن حقوقی دارند که باید رعایت شود. این نوع اخلاق با وجود خدا هم لزوما تناقضی ندارد.

مشکل مرجع تشخیص حق است، ملاک برای ثابت شدن یک حق چیست؟ فهم انسان؟ کدام انسان؟ طبیعت؟ علم؟ عقل؟ منفعت طلبی؟ زورمندی و قدرت؟ مجموعه ای از اینها؟ ......؟
بعد از ثابت شدن یک حق به هر دلیلی، تاثیر آن در گذشته و حال و آینده یک انسان چیست؟
اگر یک انسان به هیچ یک از حقوق خود نرسد و بمیرد چه اتفاقی می افتد؟

نقل قول:آقا جان شما چرا به خودت می‌گیری؟! من از روی کنجکاوی نظرت را درباره‌یِ حقوق بشر و بحث میان مسلمین درباره‌یِ حقوق بشر اسلامی و... پرسیدم.
بنظر شما این‌ها بکل پرسش‌هایی بی‌خود و انحرافی هستند؟

اگر اثر نداشتن و بی خاصیت بودن را انحراف بدانیم، بله انحرافی هستند.

ما نیاز به تکیه گاهی مطمئن و مشترک داریم که با اعتماد به آن مسیر پیش روی خود در هر زمینه ای را معین کرده و طی نماییم.

بدون وجود این تکیه گاه به قول معروف
هر چه بادا باد!