[h=5]آمریکا به‌خاطر اسرائیل در حال تغییر نقشه خاورمیانه است ( گفتگوی حسنی مبارک با روزنامه الفجر در زندان )
[/h]
۱۵ - آذر - 1391
[ATTACH=CONFIG]1067[/ATTACH] حسنی مبارک که اکنون در زندان طره مصر دوره ی محکومیت حبس ابد خود را سپری می‌کند، اسرار بسیاری را در رابطه با طرح آمریکایی- صهیونیستی با مشارکت برخی کشورهای همپیمان برای تقسیم و تجزیه منطقه خاورمیانه از جمله تبدیل اردن به کشور فلسطینیان و یکپارچه ساختن سرزمین‌های اشغالی برای رژیم صهیونیستی، فاش کرد.
مبارک در گفت‌وگو با روزنامه مصری« الفجر » گفت: آنچه در مصر رخ داد ، یک طرح آمریکایی – اسرائیلی با کمک تعدادی از کشورهای همپیمان ،با هدف تقسیم منطقه خاورمیانه و تجزیه مصر و سرنگون کردن همه رژیم‌های عربی و ایجاد هرج و مرج گسترده در منطقه بود تا به این ترتیب اعراب توانایی خود برای مقابله با اسرائیل را از دست بدهند.
مبارک همچنین به دفاع از خود پرداخت و از انقلاب مصر به‌عنوان « شورش » یاد کرد و گفت طنطاوی که به وی پیشنهاد منصب معاون رئیس‌جمهور را کرده بود، به وی خیانت کرده است و به قدرت رسیدن اخوان‌المسلمین با موافقت کامل آمریکا و اسرائیل صورت گرفته است.
مبارک همچنین اذعان کرد ، « شورش » دارای بعد اجتماعی و سیاسی است و افزود : « من قبول دارم که مردم از شدت فقر و گرسنگی شورش کردند و این حق آنهاست ؛ اما من از اقداماتی که انجام دادم راضی هستم. من عمر خود را برای خدمت به مردم صرف کردم . »
در بعد سیاسی نیز مبارک تأکید کرد : « آنچه در مصر رخ داد یک طرح بین‌المللی آمریکایی – اسرائیلی است و عمر این طرح بیش از ۶۰ سال و هدف از آن نیز تقسیم منطقه خاورمیانه، تجزیه مصر و تقسیم آن به سه دولت کوچک است . آنها اکنون سوریه، لیبی و سودان را تخریب می‌کنند و سپس به اردن روی خواهند آورد تا به‌عنوان مرحله آخر ، اردن را به وطن کامل برای فلسطینیان تبدیل کنند و فلسطین به عنوان یک وطن یکپارچه برای یهودیان باقی بماند.
مبارک تصریح کرد : « این طرح آمریکایی- اسرائیلی که قدرت‌های همپیمان منطقه‌ای پشت آن قرار دارند، سعی دارد همه رژیم‌های عربی را ساقط کرده و هرج و مرج گسترده‌ای ایجاد کند تا به این ترتیب ، اعراب توانایی خود برای مقابله با رژیم صهیونیستی را از دست بدهند. » طنطاوی از من خواست کناره‌گیری کنم
مبارک در این مصاحبه همچنین گفت به اطرافیانش اعتماد کرده ،اما آنها افراد بامسئولیتی نبوده‌اند . وی افزود: « گزارش‌هایی از منابع مختلف از جمله سازمان اطلاعات مصر به دست من می‌رسید که هشداری در رابطه با انفجار عمومی در کشور بود. من این گزارش‌ها را با گروه جدید حزب ملی متشکل از جمال مبارک و دیگر اعضا بررسی کردم ؛ اما آنها گفتند که در این گزارش‌ها مبالغه شده است من قصد داشتم دست به تغییرات و اصلاحاتی در کشور بزنم ؛ اما سرعت شورش از ما بیشتر بود . »
مبارک اشاره کرد ، از شخصیت‌های بسیاری اعم از فرماندهان ارتش، استادان دانشگاه، پزشکان و بازرگانان کمک خواسته است ، اما آنها وی را تحقیر و به وی خیانت کرده‌اند . وی از روابط خود با طنطاوی ، فرمانده کل سابق نیروهای مسلح مصر گفت و افزود : « من از سخنان طنطاوی احساس کرده بودم وی هرگز در کنار من نخواهد ماند و به من خیانت خواهد کرد. من به طنطاوی پیشنهاد کردم معاون من باشد ؛ اما او این پیشنهاد را رد کرد . سپس از وی خواستم دولت تشکیل دهد . اما او این پیشنهاد را نیز رد کرد . در برابر پیشنهادهای من او گفت ، ارتش هرگز حتی یک گلوله هم به سوی تظاهر‌کنندگان شلیک نمی‌کند و ثبات کشور را حفظ خواهد کرد . »
مبارک همچنین گفت : « طنطاوی از من خواست از قدرت کناره‌گیری کرده و قاهره را ترک کنم تا به این ترتیب کشور وارد جنگ خیابانی نشود . » آمریکا و اسرائیل به‌ دلیل ترس از ایران به اخوان‌المسلمین روی آوردند رئیس‌جمهور مخلوع مصر درباره نتایج انتخابات ریاست جمهوری مصر نیز گفت : « به قدرت رسیدن اخوان‌المسلمین در مصر با موافقت کامل آمریکا و اسرائیل صورت گرفت ؛ پیش از آنکه نوبت سوریه برسد ، این اتفاق در مصر رخ داد. زیرا آمریکا و اسرائیل سعی دارند سوریه را ساقط کنند و اخوان‌المسلمین را روی کار بیاورند تا به این ترتیب سلطه آنها بر منطقه کامل شود . و تقویت این جریان‌ نیز به ترس آمریکا و اسرائیل از ایران برمی‌گردد.
مبارک همچنین اعتراف کرد که مصر در زمان جنگ عراق علیه ایران، از عراق حمایت می‌کرد و برای نخستین بار اذعان کرد که آمریکا در زمان تهاجم عراق ، مصر را برای ایجاد پایگاه نظامی در دریای سرخ تحت فشار قرار داد ؛ اما مبارک مخالفت و شرط کرده است که این پایگاه تنها به مدت ۵ سال وجود داشته باشد و پس از این دوره این هواپیماها به مصر تحویل داده شود و خلبانان مصری نیز آموزش ببینند.
به گفته ی مبارک، همین اتفاق نیز افتاد و هواپیماها به مصرداده شد و آمریکایی‌ها نیز از مصر خارج شدند.
برگرفته از : روزنامه ایران ، شماره ی ۵۲۲۴ ، ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۱ ، صفحه ۲۷