[Dariush]

تا انجاییکه من اطلاع دارم تحجر و جزمی‌گری در اکثر ادیان دیده می شود(به جز بوداییان). و شاید درستر این باشد که در غالب ادمیان . تا زمانی که به چیزی به اسم رستگاری از طریق پایبندی به اصولی باور داریم .اصول حقه ای که از طرف یک نیروی برتر به انسان ها دیکته شده و شرط رستگاری در پایبندی به چنین اصولی باشه ؛جزمیت گرایی به عنوان عارضه ای از اون ظاهر می شه.

اسلام علاوه بر اصول دین، دارای مجموعه‌ای از احکام است که
برگرفته از سنت و قرآن هستند و معیار هر حکم فقهی محسوب
می‌شوند. هر حکم یا قانونی باید یا بطور مستقیم از این دو
مرجع گرفته شوند و یا آنکه با تفسیری از این دو و یا نهایتا
با احادیث و سنت صحابه و ... سنجیده شوند. تمام اینها به این
سبب است که در اسلام «بدعت» شدیدا محکوم است.
در ادیان دیگر هم چندان از بدعت استقبال نمی‌شود،
اما حکمی اینچنین صریح و محکم در این مورد نیز وجود ندارد.
همین باعث می‌شود که اسلام در گذر زمان همچنان متحجر
باقی بماند.

افول ادیان البته مختص اسلام نیست نگاه کنید به امریکا و کاهش قابل ملاحظه مسیحیت.حتی اگر اسلام خشن و یا متحجر هم نباشد
در دراز مدت جایگاهی در میان ادمیان نخواهد داشت .رویکرد علمی به جهان ادیان را بی اعتبار و عرصه را برای انها تنگ کرده است.

رشد ادیان مثل سابق نیست، اما همچنان در حال رشد هستند،
رشد اسلام هم چند سالی‌ست از مسیحیت جلو زده است.

رویکرد علمی در جهان در مجامع علمی مطرح و مقبول است،
مردم عادی همچنان به افسانه و خرافه و دین بیشتر علاقه دارند.
ضمن اینکه این حرفی‌ست بسیار کلی، چرا که تعریف دقیقی
از رویکرد علمی به جهان ندارد. رویکرد علمی به جهان اغلب
با پیشرفت‌های تکنولوژیک اشتباه گرفته می‌شوند در حالیکه
این دو، یکی نیستند. ابزارهای تکنولوژیک بیشتر از آنکه به
رسالت علم پایبند باشند، در واقع تحت حاکمیت بازار و سرمایه
هستند. بنابراین اگرچه شاید شما از تلکسوپ برای رصد
ستارها و علم نجوم استفاده کنید، اما دیگرانی هستند
چنین از آن بهره می‌گیرند:

شریعت هم نقطه ضعف اسلام نیست اتفاقا نقطه قوت اسلام ونشان کمالش بوده وتلاشی بوده برای ساماندهی فرد وجامعه.

در درون جامعه‌ی اسلامی، شریعت به نفع اسلام تمام می‌شود
اما همین نکته وقتی قرار است اسلام به جوامعی که با آن بیگانه
است، به ویژه در غرب که دارای مختصات فرهنگی و تاریخی خاص
خود است، منتقل شود، نقطه ضعف او می‌شود، چرا که در شریعت تمایلی ذاتی
به تحمیل و زور وجود دارد.
هتا در جوامع اسلامی هم، با مدرنتر شدن جوامع، شریعت کم‌کم می‌رود
که به ضرر اسلام تمام بشود. چنانکه در مصر و تونس و ایران اکنون شاهدش
هستیم.