[Mehrbod]

مهربد جان میگم یک گفتار مبسوط درباره این خودآگاهی و کنترل این مسائل بزنی خیلی عالی میشه،من خودم دنبال منبع هستم دراینباره برای مطالعه.

هستی و نیستی: کوششی در هستی‌شناسی پدیده‌شناسانه / L'Être et le néant : Essai d'ontologie phénoménologique


این نسک پیوندی با کنترل خودآگاهی ندارد, ولی در پیوند با همان چیزی‌ست که شما از دیرباز با آن کمابیش
خودآگاه و ناخودآگاه آشنا بوده‌اید, همان «آگاهی» که دانش امروز از آن میگریزد و نمیتواند چیستی آنرا روشن کند.


ژان پل سارتر در بخشهایِ گوناگون به پرسمان «خودآگاهی» نیز بژرفی پرداخته است; اندک آشنایی با فلسفه‌یِ فیلسوفانی چون کانت, هایدگر, لایب‌نیتز, هُسِرل
و نیز دیگر پرسمان‌های فلسفیک, همچون idealism, افکندگی (thrownness), شناخت‌شناسی (epistemology) و جزان بسیار راهگشا است.


واژه‌سار:

پدیده = phenomenon:«پدیده» که در خاستگاه واژه همان «به دیده» باشد; آنچه به چشم میاید و بیرون از ویر (ذهن, mind) هستی دارد.
پدویره = noumenon: واژه‌یِ کانتین, آنچه وارونه‌یِ پدیده است, آنچه جهان ویر و اندیشه با آن سر و کار دارد. برای نمونه "پنداره‌یِ میز" چیزی جز «پدیده‌یِ میز».
درخویش = An-sich / in-itself: واژه‌یِ پیشنهادین; فلسفه‌یِ کانتین بر این پایه بود که پدیده — آنچه به چشم میاید و وایافتنی (perceivable) — همان چیزی‌ست
که خرد به آن دسترسی دارد, ولی در پس آن «درخویش» است که خرد هرگز نمیتواند یکراست به خود آن دست بیازد; این نگرش امروزه پُرهوادار است.
برخویش = Für-sich: پیشنهادین.
...

Being and Nothingness - WiKi