[Mehrbod]

I love the smell of sarcasm in the morning



وا مگه اینجا چشه؟

اینهم از کمبود‌هایِ همیشگی این بستر‌هایِ مجازی-نوشتاری است که لحن آدم را نمیرسانند, گرنه
در نوشته‌یِ من هیچ sarcasmی نبود; من رویهمرفته جسته گریخته سالی ماهی یک بار
شاید سخن طعنه‌آمیز بزنم, چون روش‌اش را همیشه بی‌اندازه دخترانه و ناتوان‌نمایانه دیده‌ام:

یا دهان بسته هیچ مگو¹, یا سخن را رُک و سرراست بزن.

دیگر اینکه این برداشت نادرست نشود, از دید من زندگی نه چیز سراسر جدی‌ایست, نه سراسر شوخی, سخن
بیشتر اینه کم پیدا نمیشوند امروزه کسانیکه زندگی را تنها و تنها برای سرگرمی و خوشی‌گرایی (hedonism) و
خوشگذرانی و fun میبینند, که این یک بیماری‌ست. کسیکه همه چیز را جدی میگیرد نیز بیمار به شمار میرود, ولی این سخن دیگری‌ست.

راسل را من از اینرو برستودم که همچون کبک ِ خوشگذران رفتار نمیکند و در
برابر چیزهاییکه نیازمند رفتار و کردار جدی‌اند, سر تکان نداده و سرسری نمیگذرد.

راستی زحمته به اونیکی تاپیک هم یه سری بزن!

چشم, ولی شکیب بورزید من بیشتر پاسخ‌ها را اندیشیده‌ام و کم کم خواهم نوشت.





¹ + never miss a good chance to shut up