[Ouroboros]

نکته‌یِ جالب این است که حداقل در ایران، این تمرکز بر روی همجنسبازی
از زمان شروع ترقی خواهی و بطور خاص کسروی پدید آمد. آنموقع اگر این‌ها
میدانستند در آینده چه پیشرفت‌هایی خواهد شد حتما در گفتارشان تجدید نظر میکردند.

انقلابیون فرانسه یا مشروطه را اگر نبش قبر بکنید و جامعه‌ی امروز را نشانشان بدهید بلادرنگ آرزومند آغوش سرد و امن قبر می‌شوند. اینها آدمهای اصیل و خیرخواهی بودند که تصورشان این بود که اگر به مردم حق انتخاب داده می‌شد خودشان تمام گزینه‌های درست را داوطلبانه انتخاب می‌کردند.

من گمان میکنم کس میتواند در جنس موافق اروس بیابد ولی دگرجنسگرا باشد
و بچه هم داشته باشد. مانند سقراط. من گمان میکنم این احساس عشق بین
همزمان نتیجه‌یِ آنچیزی‌یست که ما آنرا امروزه مردسالاری میدانیم نه چیزی جدا
و مزاحم آن. توجه‌ من به این مطلب نخستین بار توسط رولو توماسی به این مطلب
زمانی جلب شد که سعی در تشریح تفاوت نگاه زن و مرد به عشق میکرد.

عشق و زیبایی شناسی بله، شاید حتی اشتیاق جنسی؟ اما کنش جنسی بحثش به کلی متفاوت است.
کمی بیشتر توضیح بدهی شاید بهتر متوجه موضع بشوم. به نظر من همجنسگرایی مفعول برابر شدن مرد با زن و بدترین تحقیرها در حق خود خویشتن یک انسان مذکر است، هم‌ردیف اختگی و تغییر جنسیت. همجنسگرای فاعل را می‌توان در مستراح جامعه تحمل کرد، در صحن عمومی خیر.