[sonixax]

میلاد جان شما که آمار دقیقی نداری و بر اساس دیده های خودت داری این نظر رو میدی!!! شما که کل این جمعیت هایی که میگی رو که ندیدی.همین تهران و حومه با جمعیت 15 میلیونی انواع و اقسام فرهنگ ها رو داره.این جوری هم نیست که فقط بلوچ ها و عرب های ایرانی این جوری باشن.به نظر من هنوز این مساله تو ایران یه تابو هست و از دید مردسالارانه فقط این قضیه حل شده و خیلی از پسرهایی که همه چی برای خودشون مجازه وقت ازدواج دخترهایی که دوست پسر داشتن یا حتی دوست دختر خودشون بودن رو انتخاب نمیکنن!! درسته شاید نسبت به 20 سال پیش تغییر کرده باشیم اما هنوز به اون حدی نرسیده که به صورت فرهنگ غالب در اومده باشه...

خیر بنده با تک تک ایرانی ها در این مورد صحبت نکردم و بالاتر هم نوشتم که در همون تهرانش هم همچین آدمهایی هستند .
ولی وقتی که شما توی هر محله ۱۰ تا کافیشاپ میبینی که وضع همشون هم خوبه ! توی مرکز خرید های مختلف اگر برید و ... خودتون متوجه جو حاکم میشید و نیازی نیست که راه بوفتید و نظر همه رو بپرسید . شما چند مورد سر بریدن به خاطر خندیدن یک دختر به پسر در تهران میشناسید ؟ ولی در بلوچستان تا دلتون بخواد هست و یک جورایی یک مساله عای هست . برای هین هیچ دختری حتا جرات نداره به یه پسری لبخند بزنه . چون داداش جونش داغ میکنه و سرش رو میبره .
بله در تهران هم خانواده های سنتی و عقبمانده کم نیستند ولی مطلقن اکثریت نیستند . براتون نوشتم که حتا خانواده های خر مذهبی هم وجود دارند که این مسایل رو دیگه قبول کردند و گرنه برای نمونه من هرگز موفق به رفتن به منزل چندید خانم مختلف در حضور پدر و مادرش به عنوان دوست ! نمیشدم . و جالبه که این افراد کسانی بودند که در مناطق خر مذهب نشین زندگی میکردند و خودشون هم خیلی مذهبی بودند . من به واسطه کاری که داشتم با خیلی ها این طوری رفت و آمد داشتم و از همه جور قشری .
یا همون خانم منشی که براتون مثال زدم مثل بادمجون بود ! خودش تا خرخره مذهبی ، شوهرش هم که روی کلش جای مهر مونده بود - با این حال مخالفتی با کار کردن خانمش در شرکتی که به جز اون خانم همه مرد بودند اون هم مجرد نداشت .
یا وقتی که به خاطر انجام کارهای تبلیغاتی کنسرت اخشابی مجبور شدیم بریم کیش که اوضاع اونجا که خیلی باحال تر از تهران هم بود . من شهرهایی که براتون نوشتم رو مطمئن هستم که چنان جوی برش حاکمه .

این دلیل نمیشه که بگیم پس عادی شده..خب داره احساس خطر میکنه اما تابو شکنی نشده.شاید چند نسل دیگه این قضیه حل بشه!!

این دیگه بر میگرده که شما چه قدر از جمهوری اسلامی شناخت داشته باشید . جمهوری اسلامی فقط به خاطر احساس خطر کاری نمیکنه و این یکی از جنبه های بارزش هستش فقط وقتی وارد عمل میشه که خطر رو به چشم دیده باشه و به قول خودمون دیگه کار از کار گذشته باشه .

در دو دوره جمهوری اسلامی این طوری عمل کرده ، یکی اوایل انقلاب که هنوز فرهنگ مردم به این شدت سقوط نکرده بود و رابطه های دوست دختر پسری هنوز یک چیز عادی محسوب میشد و تابو نبود و البته در حال چپاندن اسلام به مردم بودند . یکی هم در دوره احمدینژاد که باز این روابط درش عادی شده بود و میبینیم که باز داره سیاست های همون اوایل انقلاب رو پیاده میکنه به این خیال که شاید دوباره جامعه رو دچار فقر فرهنگی بکنه . آخرین کارش هم ممنوعیت رقص و آواز در مهد کودکها بوده .