[kourosh_iran]

خوب در اینجا با دست که لیزر رو هدف قرار نمیدیم! برای همینه که میگم قدرت و سرعت مانور ما بیشتر!
یعنی ما میتونیم با یک حرکت جزئی و سرعت کم در نقطه شروع با سرعتی هزاران کیلومتری در نقطه مقصد حرکت کنیم!
خوب این کار رو برای اینکه دقیق باشه میسپاریم به ماشین! برای اینکه لرزشی در هدف گیری وجود نداشته باش از سروو ها و ژیروسکوپ و موشن سنسور استفاده میکنیم تا ثبات هدف گیری میسر بشه.

اینا که میگی خودم همه رو میدونم!
حرف من اینه که در فواصل زیاد رسیدن به دقت زیاد حتی برای ماشین هم دشواره. اونم روی یک هدف متحرک با سرعت زیاد. شما باید در این شرایط دقیقا روی یک محدودهء کوچک برای مدت کوتاهی ثابت بمونید. حتی اعوجاج در لایه های هوا هم که امری طبیعی هست میتونه این دقت رو مخدوش کنه.

من این تکنولوژی رو در سبیت دیدم! یک طرف داستان شما بودید که میتونستید پایانه ای که سیستم روش سوار شده رو به شدت تکون بدید! هر چه قدر هم که زور میزدید نقطه ای که روی دیوار افتاده بود تکون نمیخورد!!!! به کمک همین تکنولوژی!!!
خیلی باحال بود :دی

اینطور چیزها خیلی وقته که در توپ اصلی تانک های مدرن وجود داره. به این شکل هست که موقع حرکت حتی با سرعت قابل توجه و در زمین ناهموار هم میشه توپ رو به سمت هدف ثابت نگه داشت و شلیک و اصابت کرد.
ولی خب چیزی که ما در مورد سلاح لیزری داریم اینه که فاصله میتونه خیلی بیشتر و سرعت هدف هم خیلی بیشتر باشه و در این فاصله حتی یک میلیونیم میلیمتر خطا و ارتعاش چه بوسیلهء اجرای مکانیکی و چه لایه های هوا میتونه یک بجابجایی قابل توجه در نقطهء اصابت ایجاد کنه.
ضمنا در هوای بارانی و از میان ابرهای ضخیم تیره و اینطور مسائل لیزر بنظر شما میتونه بازم بقدر کافی دقیق و موثر باشه؟ وقتی نورش به قطره های آب برخورد میکنه طبیعتا دچار پخش شدگی و تضعیف میشه.

این کاری که میگم جرمه و ممکنه بندازنتون زندان! ولی با لیزر پونتر با دست خالی میتونید روی یک هواپیمای مسافر بری قفل کنید :دی ولی وقتی از اندازه هواپیمای مسافر بری میایید پایین تر و میرید روی مثلن یک کفتر سخت تر میشه! در مورد گنجشک دیگه خیلی خیلی سخته!

بله قبلا یه مقاله ای در این مورد (در ویکیپدیا فکر کنم) خونده بودم که جزییاتش یادم نیست.
نمیدونم شما با چه لیزری چطوری این کار رو کردید و فاصله و سرعت هواپیما چی بوده، ولی لیزرهای معمولی که دست مردم هست و من تاحالا دیدم حتی در فاصلهء چند ده متری هم اینقدر واگرایی دارن و پخش میشن که دیدن اصابت اونا دشوار میشه (حتی در شب)، اونوقت شما انداختید روی یک هواپیما چطور تونستید ببینید من نمیدونم.

سعی کنید از فاصله چند متری (مثلن 20 متری) نشانه پوینتر رو روی یک ماشین کنترل از راه دور نگاه دارید! میبینید که چندان کار سخت و نشدنی نیست.

نه لیزر دارم نه ماشین کنترلی نه حوصله این کارا.
من فقط دارم از نظر تئوریک بررسی میکنم. البته مواردی هم که میگم صرفا موارد محتمل و پارامترهایی که باید مد نظر داشت است و اصرار ندارم که حالا در عمل چقدر وخامت دارن و جدی هستن یا نه.

ابتدا روی هدف قفل میکنیم سپس در لحظه و مکان مناسب یک ثانیه شلیک میکنیم!! (در فیلم هم مشخصه) تمام داستان قفل کردن روی هدف هم به عهده کامپیوتر و سنسورهای خیلی حساسه و برای همین عملیات قفل کردن خیلی دقیق صورت میگیره. و همواره روی هدف قفل میمونه مگر اینکه از رنج دستگاه خارج بشه هدف.

والا اینترنت درست و حسابی ندارم (با اینترنت موبایل میام) و با فیلترشکن و اینا هم اصلا سرعت نداره این ویدئوها که میگی ندیدم؛ بعدا تونستم سر فرصت نگاه میکنم.

مشکل کارش اینجاست که دیگه اون موشک رادار گریز یا Stealth نمیشه و با تکنولوژیهای قدیمی و فعلی خیلی راحت میشه هدف قرارش داد و نیازه به استفاده از لیزر نیست.
انقدر در اون صورت هدف تابلو میشه که حتا میشه یک جنگنده معمولی رو به سمتش به پرواز درآورد و روی هوا ساقطش کرد.

خب میشه روی لایه آینه ای یک لایه جاذب رادار هم گذاشت.

در صورتی که از روبرو موشک رو هدف قرار بدیم موثر نیست این روش.

احتمالش خیلی کمه که بتونی از این حالت به یک موشک شلیک کنی.

از پهلو هم هدف قرار بدیم عملن موشک روی هوا از وسط نصف میشه!!! چرا که اینجا دیگه لیزر به یک نقطه تابانده نمیشه و مسیر اثر گذاریش میشه یک حلقه روی بدنه و همین بدنه رو سست میکنه و فشار هوا و گرانشی که روی موشک هست منجر به نصف شدنش از وسط میشه.

البته اگر لیزر بقدر کافی قوی باشه و برای مدت کافی در اون نقطه پایدار بمونه.
شما همون لیزرهایی که باهاش فولاد میبرن بیا یک ورقه فولاد رو سریع از زیرش عبور بده ببین بریده میشه یا نه! تازه نقطه ای که از زیر پرتو عبور کرده تا دوباره به پرتو برسه تاحدی خنک میشه (جریان هوا هم به این امر کمک میکنه).
برای برش یک زمانی لازمه که پرتو باید در اون مدت روی اون نقطه بمونه، بخصوص اگر این زمان بینش فاصله بیفته بازهم زمان بیشتری میخواد. یک موشک اگر محیطش مثلا 2 متر باشه، شما حساب کن با یک لیزر صنعتی یا حتی نظامی چه مدت زمان میخواد که بتونی تمام این دو متر رو برش بدی یا بقدر کافی بهش خسارت بزنی، بعد تازه چون پرتو مستمر روی هیچ نقطه ای نیست تازه این زمان رو احتمالا باید چند برابر کرد.

در این صورت خیلی موشک سنگین میشه! و توانایی حمل مواد منفجره اش کمتر میشه.

تاحدی سنگین میشه ولی فکر نمیکنم لزوما درحدی زیاد باشه که غیرممکن باشه یا صرف نکنه.

جذب پرتو هم که دقیقن همون کاریه که سلاح لیزری دوست داره هدفش انجام بده چون میتونه حرارت رو در اون نقطه تا چند هزار درجه بالا ببره که خواه نا خواه منجر به ساقط شدن هدف میشه.

ببین موادی که من میگم خودشون حکم قربانی رو دارن. اینطور نیست که به روکش اصلی بدنه چسبیده باشن که بخواد حرارت در یک نقطهء بدنهء اصلی بالا بره. این مواد میتونن بصورت پودری باشن که با اصابت در فضای اطراف به سرعت پخش میشن و پرتو لیزر رو پراکنده میکنن و بخش زیادی از انرژیش رو هم در این حین جذب یا منعکس میکنن.