11-21-2014, 03:42 PM
مزدك بامداد نوشته: آری، پری بلنده و شعبان بی مخ که دوستانسفسته توسل به احساسات.
شما و نماینده ی خواست ملت ایران بودند لابد!
روان دمکراسی و فورمالیته ی آن دو چیز جدا
هستند، اینکه شما میگویید فورمالیته است و
فرمان شاه در برابر خواست بیشینگان همان
فورمایلته در برابر گوهر دمکراسی است و
شما شاهپرستان و نوکران امریکا برای همین
۶۰ سال است که از این فورمالیته چسبیده اید
و نمیخواهید خستو شوید که به روان دمکراسی
خنجر زده اید و برای همین هم ملت ایران هرگز
شما و آنهارا نخواهد بخشود!
عزیزجان مگر در اون زمان هم دموکراسی برقرار بوده؟ مگر نخست وزیر طی فرایندی دموکراتیک منصوب میشده؟ شما مثل اینکه یک مقدار زیادی توهم در افکارتان رسوخ کرده بله؟ از کدوم گوهر دموکراسی و از کدام خواست ملت ایران حرف میزنید شما؟ اگر به قانون مشروطه برگردید میبینید که مصدق مطابق همون قانون یک فرد خلافکار و توطئه گر علیه نظام بوده و سزاش هم که مشخصه. ولی اگه دارید با قوانین امروزی سوئیس اون حادثه رو قضاوت میکنید دیگه من کاری براتون نمیتونم بکنم.
* نمردیم و شاه پرست هم شدیم (سفسته پهلوان پنبه و سفسته تهمت در گاهِ خالی شدن چنته و نادانی).
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی