03-29-2012, 10:44 PM
Russell نوشته: خوب بالاخره بکنیم یا نکنیم،ازدواج؟به نظر من اصل در کردنه!یسوال مهم از نظر من اینه که چطور آدمها رو میشه شناخت،مخصوصن کسی که از جنس مخالفه؟کاملن تجربیه یا میشه بهترش کرد با مطالعه؟بنظر من اگر بشه تا یحدی خوبی طرف رو شناخت ازدواج خوبه،فقط باید آدم حواسش باشه که چیزهای خوب ابدی نیستند و لزومن تا آخر عمر دلیل نمیشه که بتونید یا بخواید با یکی زندگی کنید.




نقل قول:فقط باید آدم حواسش باشه که چیزهای خوب ابدی نیستند و لزومن تا آخر عمر دلیل نمیشه که بتونید یا بخواید با یکی زندگی کنیدببینید شما وقتی راضی میشید با یک نفر زیر یک سقف زندگی کنید دارید از احساستون مایه میگذارید! وقتی از احساس مایه میگذارید دیگه حرف زدن از اینکه فکر آخر کار رو بکنید و اینکه فکر کنید چیزهای خوب ممکنه از دست برن یک جورهایی فقط در حد حرفه! اگر بخواید به این فکر کنید که موقعیت خوبی که فرضا در زمان حال دارید فردا روزی وجود نخواهد داشت اینجوری شما دارید زمان حال رو هم از دست میدید. بزرگترین ضربه هایی که مردها بعد از طلاق میخورن ضربه ی روحی نیست! ضربه ی مادیه! به نظر من تنها کار منطقی و عقلانی و آینده نگرانه و همینطور عملی که میشه برای جلوگیری از دیدن ضربه بعد از طلاق بهش فکر کرد اینه که تا جای ممکن اثر مادیات رو در جذب طرف مقابل بی اثر کرد. یعنی شما مهریه نکنی! یا 3 دنگ خونه ت رو به نام زنت نکنی! یا اموالت رو نصف نکنی! اینجوری میتونی خیالت راحت باشه که زنت تورو بخواطر خودت میخواد و این به ادامه ی زندگی دلگرمت میکنه و همینطور خاطرت جمع باشه که اگر احیانا طلاقی صورت بگیره مالت رو از دست نمیدی و بیچاره نمیشی.
انسان پیشرو با جامعه همخوانی ندارد هم آهنگی دارد