[kourosh_iran]

مالکیت خصوصی ( خانه، ماشین، ...) در کمونیسم هست.
چیزی که نیست، مالکیت خصوصی بر ابزار تولید است
( مانند کارخانه، زمین کشاورزی، کان، باغ که دیگران در آن کار کنند ..)


•

منظورم مالکیت بر ابزار تولید هم بود.
اما این مالکیت احتمالا باید مطلق نباشد و کنترل شده باشد و روی هر چیزی نباشد. البته یکسری از این موارد را که فکر میکنم در خود نظام سرمایه داری فعلی هم قبول دارند و به تجربه ثابت شده و کنترل میشود؛ بطور مثال درمورد محیط زیست اگر بخواهند همه چیز را به دست سرمایه دار و مالک خصوصی و تجارت و سود و منفعت مادی موجود بسپارند، فاجعهء محیط زیستی صدها بار تشدید میشود.
من یک نظامی مد نظرم است که در آن احتیاط بیشتری بشود و آزادیهای فردی چه در تئوری و چه در عمل بیشتر حفظ شود. مثلا جنبش نرم افزار آزاد یک نمونهء خوب است. من فکر میکنم حکومتها باید یک جوری با این جنبش ها همکاری و مساعدت بکنند (اگر نگوییم از آنها دفاع قانونی مستقیم و شدیدی بکنند) تا حداقل آزادیهای فردی و عدالت اجتماعی در زمینه های علمی و فناوری تاحدی حفظ شوند. کسی برای یادگیری و استفاده از این علوم و فنون و ابزارها نیاز به روبرو شدن با سد انحصارهای فکری و نیاز به پولدار بودن نداشته باشد. البته در کنارش دنیای نرم افزارهای انحصاری هم میتواند موجود باشد، همانگونه که اکنون هست.
یک فرق چیزهایی مثل نرم افزار و علم و فناوری با چیزهای فیزیکی و بقول شما دیگر ابزارهای تولید این است که اینها ماهیتا طوری هستند که غیرفیزیکی و بنابراین نامحدود هستند (میتوانند باشند) و آزاد نگه داشتن آنها بسیار راحتتر و کم هزینه تر از چیزهای دیگر است (البته همچنین و به دلایل مشابهی اگر روی آنها انحصار جدی واقع شود منجر به تمرکز ثروتهای هنگفتی در دست عدهء معدودی میشوند (مانند کمپانی میکروسافت و افرادی مثل بیل گیتس) و این یک زمینهء فساد و وسوسه ای است که شاید عبور امن نظام سرمایه داری از آن دشوار باشد).