[sonixax]

اغلب دوستان برای نقد تفکر کمونیسم به عملکرد برخی از کشورها که تحت تاثیر قدرت طلبی فردی که دقیقا ملهم از تفکر کاپیتالیستی است وباعث شده مسیر حرکت انحراف عملی داشته باشد وتجربه نادرست وگاهی هم دردناک را به نمایش بگذارد انگشت گذاشته وبزرگ نمائی کنند درحالیکه اساس تئوری مارکسیسم بر شناخت قوانین تاریخ اجتماعی است ...

برخی کشورها ؟!
من پیشتر گفتم فقط یک نمونه کشور، دولت، حکومت کمونیستی درست و حسابی و موفق نشان بدهید!
دست کم باید یک نمونه باشد یا خیر ؟!

کاپیتالیسم این حداقلی که من ازش یاد میکنم رو داره! خیلی هم بیشتر داره.

دراین نگاه جامعه شناختی محور تمرکز برمقوله کار ونیروهای مولد ومناسبات اجتماعی حاصل از آن است وحاصل این نگاه ژراف اندیشانه مارکس به جامعه کاپیتالیستی درکتاب وی به نام سرمایه بازگو شده است که حتی خود دکترین نظام سرمایه تاکنون نتوانستند تا به این عمق از مناسبات اقتصتادی این شیوه تولیدی شناخت کسب کنند ...

جااااااااااااان ؟!

بنابراین پیش بینی حرکت آتی جامعه وسوق به نظام سوسیالیستی ودرنهایت کمونیسم نه یک اتوپیا بلکه حاصل شناخت برآیند نیروهای موثر درجامعه است واغلب روشنفکرانه مجازی نشین که از رفاه نسبی طبقاتی بهره مند هستند وتحت تاثیر دست آوردهای تکنولوژیکی بورژوازی سرمست هستند بانگاه سطحی به موضوعات جامعه دست به نقد این تفکر میپردازند ودرابتدا هم به آمار انتشار یافته از بلندگوهای نظام سرمایه داری درباره کشتار انسانها بسنده کرده تا از این سرمستی خویش بیدار نشوند ...

از زمان پیدایش کمونیسم این شعارها و حرفها بوده! در نهایت هم خود کمونیسم بود که نابود شد! و به عکس ادعای شما روزانه ملل کمونیست زده ی بیشتری قدم در راه سرمایه داری و به دست آوردن مزایای غیر قابل انکارش میگذارند.

درحالیکه ازنظر کمی جنایات نظام بورژوازی از زمان ظهور تا زمان فعلی دهها برابر بیش از این تعداد است وجنگ های جهانی وبروز نظام های فاشیستی که شکل دیگر چهره این نظام کاپیتالیستی است فراموش میشود ...

البته بیان چنین ادعاهایی از طرف کمونیستها چندان عجیب نیست! چرا که جنایات خودشان را هم به گردن نظام سرمایه داری میندازند و میگویند مثلن استالین سرمایه دار بوده :)) (البته اونهایی یک مقداری در بحث منطق بیشتری دارند مثل جناب مزدک چنین ادعاهایی نکرده و نمیکنند و به عکس اشاره به انگشت کاپیتالیسم میکنند)

وباز این درک ناقص از استباط این موضوع که تغییرات وجهش اجتماعی نمیتواند بدون هزینه باشد غافل است درحالیکه تجربه تاریخی نشان داده است که تغییرات وتحولات کمتر به شکل مسالمت آمیز بوده واغلب با تنش های اجتماعی مواجه بوده است این نگاه کم سو ازمیلتاریسم موجود درنظام سرمایه غافل است وزمانیکه بتواند این سوال که این همه ماشین جنگی با سازمانهای مخوف وابزارهای مختلف برای چه اهدافی صف بندی شده است آنگاه میتواند چهره مهربانه ولیبرالیستی نظام سرمایه را به درستی شناخته واز این مدهوشی بیرون جهد

اگر به راستی این همه ماشین جنگی به درد نمیخورد چرا شوروی کمونیستی، چین کمونیستی، کره شمالی کمونیستی و ... خودشان هر کدام یک ماشین عظیم جنگی دارند که البته تنها کارش سرکوب مردمان خودشان است ؟!