[kourosh_bikhoda]

نه همش جور گفته ات نیست من خداباور در صد خداوند را بالاتر از یک می گیرم تو هم که صفر گرفتی بینابین هستند 50 50 یا بین اینند
من هم گمان نمی کنم ناخدا باور بهرهاش از دنیا یک باشد خیلی زمانها 50 50 است که هر جا یافتیمشان این را صفر می کنیم اگر بخواهند بر این باور پابرجا باشند خداوندا امید ناباوران را کور کن پناه بر تو از بی شرمی هم خود خواهی ناباوران

به نام حضرت اسپاگتی مهربان

برادر این حرفایی که شما میزنی به این خاطره که نمیدونی برهان داره در چه موردی صحبت میکنه. قمار پاسکال در شرایطی به میدان میاد که همه انواع استدلالات باورمندان و ناباوران ره به جایی نمیبره و این تیر آخر رو میخواد با استناد به علم احتمالات بزنه. احتمال در جایی استفاده میشه که اطلاعات کافی یا آگاهی مورد لزوم در مورد پدیده ای وجود نداره. مثلن میخواهید تاس بندازید و سر اینکه چه عددی بیاد شرط بندی کنید. طبیعیه که نمیتونید پیش بینی کنید چه میشود ولی میتونید تخمینی از آینده داشته باشید.

بنابر این وقتی احتمال رویدادهایی که فاقد اطلاعات کافی در مورد اونها هستیم رو همگن فرض کنیم در نتیجه گزینه وجود یا عدم خدا نیز برابر فرض میشه، احتمال به کمک قمار پاسکال میاد و این برهان به این شکلی که ذکر شد اقامه میشه.

بر این پایه احتمال وجود یا عدم خدا با هم برابر و 0.5 فرض میشه. ولی در مورد لذت این جهانی باید گفت که این فرض اولیه این برهان هست که فرض میکند "باورمندان هیچ لذتی از این دنیا نمیبرند ولی اگر دنیای دیگری وجود داشته باشد تا ابد جاودانه و خوشبخت میشوند". بنابر این طبق فرض خود این برهان است که میگیم در این دنیا همه لذت ها از آنِ ناباوران و هیچ لذتی از آنِ باورمندان است.

اگر شما تمایل داشته باشید فرض اولیه رو مبنی بر لذتبخش بودن این دنیا برای خود قائل باشید اونوقت این برهان از اعتبار قبلی خودش هم پایین تر میاد و به قانع کنندگی قبل نخواهد بود. مضاف بر اینکه آنگاه ما هم میتونیم بگیم احتمال جاودانگی و لذت بردن هر دو گروه در آن دنیا برابر و مساوی 0.5 خواهد بود چرا که اطلاعی از آن نداریم که این خدا آیا خردگرایان رو مجازات میکنه یا پاداش میده.