[کوشا]

موجودات هوشمند فرازمینی یه موضوعی هست که از نظر علمی کاملا ممکنه و حتی میشه محاسبات و حدسهایی هم در این زمینه داشت. ضمنا یوفوها هم بالاخره یه پدیده ای هست که جلوی چشممون رخ داده و سند و دلیل کافی داره. اختلاف و سوال بیشتر در مورد ماهیت اوناست تا اصل وجودشون.
اما بحث خدا و دین یه چیز دیگس و علم تاحالا به هیچ شواهد و امکان بررسی در این زمینه نرسیده. تازه با پیشرفت علم، امکان عدم وجود خدا و عدم حقانیت ادیان بیش از پیش ممکن و مطرح شده.
پرداختن به چیزی مثل موجودات فضایی برای من جذاب تر و کاربردی تر بنظر میاد و ذهنم رو باز و قوی میکنه و نسبت به جهان واقعی که درش زندگی میکنم بینش بیشتری پیدا میکنم. ولی با خدا و دین شما چکار دارم؟ یک چیزی بی سر و ته و پر از تناقض که صدها مدل هم داره و پر از یاوه گویی است و از نظر علمی و منطقی هم نمیشه بیش از این بررسیش کرد و کلا پرداختن بهش فایده نداره (از نظر عملی/تجربی هم شخصا بقدر کافی امتحانش کردم). من فقط در یک حد بنیادین و مشترکات ادیان و تجربیات و دریافتها و وجدان و الهام شخصی خودم به این مسئله پرداختم و میپردازم، و نه بیشتر، چون وقت و انرژی خودم رو محدود و ارزشمندتر از این میدونم که دنبال هر احتمال ضد و نقیض و خارج از دسترس علم و تجربه و خرد و منطق و وجدان که مطرح میشه برم.
درمورد اون اصول بنیادین و مشترکات هم دیگه میدونم چی هستن و ابهام و مشکل جدی در این زمینه ندارم. هرچند میشه گفت یک نوع رشد بینش و تکامل در عمل رو در این زمینه مدام در خودم مشاهده کردم و میکنم، که این البته بصورت طبیعی رخ میده، گویی که تقدیر و خواست خدای واقعی جهان چنین است.
اما با هرچیز غیرمنطقی و زورگو و سانسورگر و حقه باز و تحریف گر، که ادیان و مدعیان کلاسیک اونا هم جزوش هستن، طبیعتا باید مبارزه کرد، چون با هر اصول و تعالی که ما میشناسیم عملا در تقابل هستن و دنیا رو پر از پارازیت و زباله و تخریب میکنن. باید از گسترش خرافه و دروغ و فریب و شبه علم و شبه عقل جلوگیری کرد. به گمانم این وظیفه و عکس العمل طبیعی هر انسان دانشمند و خردمندیست.

پیمودن هر راهی به جز راهی که ادیان به انسان ارائه کرده اند حرکت در کوچه بن بست است هر چند در ظاهر در این را تناقض هایی نیز به نظر برسد
اما راههای دیگر هر چند به ظاهر گل و بلبل و و شسته و رفته باشند هیچ دلیلی بر درست بودن مسیر نیست.

والعصر، ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات، قسم به زمان زیانکاری سرنوشت محتوم هر انسانی است مگر کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند.

این ادعای قرآن با هیچ برهانی قابل رد کردن نیست.