[Ouroboros]

همانطور که گفتید پرحرفی از نوعی که بتواند به «اضطراب» تعبیر شود مخرب است، شما در هر موضوعی که حرافی می‌کنید (نه موضوعاتی که امگای مفلوک به پیش می‌کشد) اگر متسلط و چیزه باشید که دیگر چندش‌آور نیست!

راستش، خیر!
پرحرفی ذاتا و به هر حال ویژگی جذابی برای مرد نیست.
یک تحقیق در اینباره پیدا کردم که این «توضیح» عوام‌پسند آنست و این خود آن بصورت کامل در PLOS ONE . از لینک دومی:

• Women find men who use shorter words and talk less to be most attractive
  
• On average women talk three times as many words each day as men
  
• As a result, speaking less in concise sentences is a sign of masculinity
  
• By appearing more masculine, ‘silent types’ are considered better looking
  
  
• This explains why masculine, deep voices are seen as attractive too
  

When a women meets a man who talks a lot, they consider them to be more feminine and less attractive, yet men who use shorter words and speak more concisely were seen as more attractive because they appeared more masculine.

The participants preferred men who spoke with a shorter average word length and deeper voices.

Dr Babel said: ‘We found that what is attractive to people is how much they sound like a typical male or a typical female from their own community.

پس همانکه من گفتم، کم‌حرف ِ خلاصه‌گوی صداکلفت از همه جذاب‌تر است و وراج ِ صدانازک ِ اینسو و آنسو از همه کریه‌تر. تسلط به موضوع هم کمکی به ما نمی‌کند مسئله اینست که راجع به موضوعاتی که برای زنان جذاب است صحبت بکنید، فال کف دست گرفتن برای مثال. پیش آمده که من نیم ساعت دست دختر را مالیده‌ام و درباره‌ی شخصیت او، آدمهای اطراف او و آینده‌ی او کلی‌گویی‌های بلاهت‌آمیزی کرده‌ام که می‌توانستند راجع به هرکس حقیقت داشته باشند، و او با لبخند گشاد و چشمان تر و گردن کج منرا با تحسین و علاقه و اشتیاق نگریسته. ولی این به معنی جذابیت پر حرفی نیست، به معنی جذابیت موضوعی‌ست که دارید درباره‌ی آن پرحرفی می‌کنید. بهتر است که ضعف و قدرت خود را بشناسید و بازی خود را بر مبنی آن تنظیم بکنید تا اینکه مرتب این چیز و آن چیز را انکار بکنید و به خودتان «روحیه» بدهید. هیچ چیز مثل رمزگشایی از موضوع برای یک مرد اعتماد بنفس نمی‌آورد.