[sonixax]

من کجا همچین حرفی زدم؟
من هی از اول بحث دارم میگم جنبش سبز و اتفاقات 88 برای حکومت هزینه داشته و این به نفع آزادی ایران و روند دموکراسی خواهیه. شماها هی دارید میگید نه این به نفع نیست، یا میگید به نفعم باشه چنین جنبش و اتفاقاتی اصلن واقعیت نداره و توهمه!

پس من از این گفته شما بد برداشت کردم و شرمنده بابت برداشت بدم :

کدام هیزم؟ مساله اینست که شما اصولن آیا جایگاهی برای توده ها در تصمیم گیری های سیاسی - اجتماعی نظام ج.ا قائل هستید یا خیر؟ اینطور که معلومه پاسختون خیر هست.

گذشته از فوائد بالقوه ای که در پاسخ راسل شمردم، چپ و راست بیانیه صادر شدن و آبروریزی رژیم در دنیا و خون جوانان و آزادی خواهان ریختن و لاغر شدن بدنه نیروهای مخ لس برای شما فایده نیست؟

در مورد بیانیه و ریختن خون مردم نه نیست.
در مورد لاغر شدن! به نظر من کلفت تر هم شده.
مزدوران جمهوری اسلامی در اکثریت کلیشون پولی که میگیرند رو میبینند.
یعنی اینکه شما فکر میکنید اینها نیروهای مخ لس و جان بر کف هستند اشتباهه.
تا پول هست این نیروهای مزدور هم هستند. پول که نباشه اونها هم نیستند. برای همین هم جمهوری اسلامی زیر فشار تحریمهای غرب کمر خم کرد.
نظر من رو بخوای همون یارو دهن گشاده هم پول نباشه نیست!

تا به حال از سال 88 به اینور بارها مقامات به مساله ریزشها اشاره کردند و ابراز نگرانی کردند.

جذب حداکثری و دفع حداقلی آغا رو میگی ؟
اون هر وقت یک چیزی میکشه از این حرفها میزنه زیاد جدی نگیرید.

همین پارسال قبل از انتخابات بود که شمعخانی در تلویزیون در نقش یک نقاش سعی داشت تصویر همبستگی بین نیروها رو در رژیم ترسیم کنه و گفت نباید اجازه بدیم افراد از قطار انقلاب پیاده بشند مگه ما چند نفریم؟ انگار همین الان گفت. روشن و واضح توی گوشم هست. هتا خامنه ای یکجا سخنرانی میکرد گفت نگران نباشید، ریزش ها و رویش ها همیشه بوده و هست. انزوای داخلی و خارجی رژیم بارها از دهن اینها پریده بیرون:

پول که نباشه مزدور هم نیست. این رو بالاتر هم گفتم.

من اتفاقن بر خلاف ادعای تو دارم بر اساس شواهد نظر میدم. اونچه من میبینیم اینه که ریزش ها شدت داشته، یک سری تصفیه ها در سپاه و بقیه نیروها و هتا دانشگاه ها و هیات های علمی انجام شده، آبروی رژیم در دنیا به عنوان آدمکش رفته و یکبار دیگه به دنیا یادآوری کرده که رژیم ایران قاتل و آدم کشه،

و این یاد آوری به دنیا نتیجه اش شد اول به رسمیت شناختن مموتی به عنوان رئیس جمهور و بعدش مذاکره با همین آدمکشها و پشمک دونستن باقی مسایل.

سگ هایی مثل جواد لاریجانی به محض اینکه کوچکترین حرفی از حقوق بشر در ایران میشه داغ میکنند و شروع میکنند به پارس کردن که این نشاندهنده اوج درد و رنج رژیم از مساله حقوق بشره، و خلاصه بدنه نظام لاغرتر شده که این از هر نظر که بنگری به نفع آزادی خواهی ایرانه.

و جه قدر این اشاره ها به مساله حقوق بشر وضعیت رو خوب کرده ؟
بدتر شده که بهتر نشده همه ساله! یعنی پارس کردن لاریجانی فقط و فقط پارس کردنه احتمالن از روی عصبانیت و نه از روی ترس.

حالا ما این وسط وظیفمون چیه؟ اینه که گور بابای کروبی و موسوی و خامنه ای؛ تا وقتی این روش کار میکنه، پشتش هستیم. فردا شاید موسوی با باند خامنه ای به توافق رسید و برگشت دوباره سر بوم نقاشی. گور باباش، میشینیم فکر دیگه ای میکنیم.

و من هم میگم این روش اشتباهه! اشتباهی که یک بار با خمینی انجام شده و تکرارش میشه گناه نا بخشودنی.