[بانو گشسب]

همگی دربه در دنبال شوهر و آغوش گرم برای روزهای سرد و بارانی. برای من دیدن این دلتنگی‌هایِ سوزناک اگر نه خنده‌آور دستکم بامزه است,
نه اینکه من هم مانند next guy آغوش گرم و نرم دلداده و هوای سرد و بارانی را دوست نداشته باشم, نه, ولی اینکه میبینم ٤ تریلیون
یاخته[١] هیچ کار بهتری و آماج[٢] والاتری ندارند بجز پرداختن به این فانتزی‌هایِ دلزننده[٣] و تکراری برای من سرگرم‌کننده است و یاد آوری
همیشگی[٤] از خمش اهرمنیک گاووس (the fuckin bell curve) که ابرهوشمندی[٥] چون مرا با این نژاد سبکسر و زنان سبکسرتر نژاد در یک پراکندگی انداخت ..

حالا کی اسم شوهر رو آورد!؟
اینکه ما دخترها آدمای expressive تری هستیم رو نباید بر این اصل بذارید که تمام سلولهای بدنمان تشنه اینجور مسائل هست. درسته که دغدغه خیلی ها نه تنها در جامعه ایرانی بلکه در بعد جهانی همین چبزهاست و آدمها سایر فعالیت هاشون رو وسیله ای برای رسیدن به همین هدف قرار دادند.