[Dariush]

آها, خب همین یک نِشال[١] ئه, اگر براستی کم شده پس ما هم باید خودمان را خواه ناخواه سازواری[٢] بدهیم.

این پافشاری[٣] بیخود روی چیزیکه کار نمیکند را من بوارونه‌یِ همه‌یِ شما کودکانه میبینیم. چه سودی
دارد ما اینجا زمان بگذاریم و بنویسیم اگر رویهمرفته بیشتر از ١٠٠ تن هرگز نخواهند دید و کمتر از ١٠ تن هم نخواهند خواند؟

بی‌کنشی[٤] (inaction) پُرگاه[٥] بهترین کُنش است. چند هفته اینجا نیایید, نیاز به گفتگو و گفتمان شما را خواه ناخواه
به یک جای دیگر میکشاند* و اینجور ما به آماج[٦] بزرگتر که گسترش خردگرایی و خوشیِ سزامند آن باشد میرسیم.

اگرنه بهره بردنِ اینجا همچون یک افیون که خوشیِ اندک و پیوسته و بی
حساب کتاب بدهد و کارآمد[٧] و هُنایش[٨] نزدیک به صفر که نشد کار خردپذیر.

این می‌تواند بهترین دلیل برای خداحافظی از این جا باشد. اگر شما براستی آینده‌ی درخوری برای فروم‌نویسی نمی‌بینید و فکر می‌کنید شبکه‌های اجتماعی‌ای چون فیس‌بوک فضای مجازی را به سمتی برده‌اند که تالارهای گفتگو را منسوخ کرده‌اند، پس بهترین ایده این است که به جای خوش‌باوری‌های کودکانه، با واقعیت کنار آمده و نگاهِ خود را به افقی بزرگتر پیوند بزنید. اگر فیس‌بوک و جاهای دیگر بسترهای بهتری برای گسترش خردگرایی هستند از نگر شما، پس رفتارِ شما از نگاه من کاملا معقول است و جای بحثی در آن نیست جز آرزوی موفقیت برای شما در هر جا هستید اگرچه خودم هنوز به چنین باوری نرسیده‌ام.