[Russell]

آهان،
این نشد
tu quoque
این،
ad hominem
این هم نشد، این
Appeal to Force

تقیه دیگران تقصیر ما نیست که !!

بیجاست، همین است که میگوم که توان جداسازی چم های باریک را ندارید:
این گزاره که سودابه در پاسخ اورده، دارای دو برداشت است:

سودابه- تو خودت هم هفته پیش در صف مترو همینکار رو کردی، نکنه یادت رفته=
1- تقلب در صف اتوبوس بد نیست، چون تو خودت اینکار را کردی (= سفسته)
2- تو که خودت متقلب هستی ، سزامندی نکوهش مرا نداری: تو یکی خفه شو ( فرنودین)

ما میگوییم که یک دزد،
سزامندی[٢] فرامنشیک برای نشستن در جایگاه والای
داوری و نکوهش را ندارد!

خب اگر انشالاسپاگتی این حرف آخر است که:

The main thing to keep in mind is the distinction between argumentation and testimony. The whole point of logic is to develop techniques for evaluating the cogency of arguments independently of the arguer's identity. So, ask the question: is the person being criticized arguing or testifying? Are reasons being presented, or must we take the person's word for something? If the person is arguing, the argument should be evaluated on its own merits; if testifying, then credibility is important

یک نکته‌یِ جالب اینکه استدلال اخلاقی همچنان یک استدلال است !!

Logical Fallacy: Argumentum ad Hominem.