[مزدك بامداد]

البته فدرالیسم به نظر من چیز بدی نیست و این داستان منجر شدنش به تجزیه فقط یک لولوی خیالی هستش که ازش ساختند. این همه کشور فدرال داریم که خیلیهاشون گرایشهای قومی و زبانی و فرهنگی مختلف دارند که نه تنها تجزیه نشدند بلکه بسیاری از اونها قدرتمند و درست و حسابی هم هستند.
آلمان ، آمریکا ، کانادا ، برزیل ، هند ، مالزی ، آرژانتین ، اتریش ، استرالیا ، روسیه ، سوئیس ، مکزیک ، امارت متحده عربی ، بلژیک و ...
حتا عراق با اون اوضاع داغونش در نتیجه فدرالیسم تجزیه نشد و اگر کرم ریختنهای جمهوری اسلامی و تقویت گروه های تندرو و تروریستی از طرف ایران نباشه خیلی زود میتونه به یک دموکراسی نوپا و کشور درست و حسابی تبدیل بشه به خصوص که کشور ثروتمندی هم هست.
به نظر من مخالفان فدرالیسم در مورد ایران باید دلیلی بسیار محکم تر از منجر شدن فدرالیسم به تجزیه کشور داشته باشند برای مخالفت باهاش.

روند فرگشتیک تاریخی همواره از پراکنده به یکپارچه است. استان های
آمرریکا نخست پراکنده بودند و سپس با هم یکی شدند و استان های
دیگری یکی یکی بدان پیوستند.
اکنون هتّا اروپا هم کم کم دارد به هم میپوندد. تنها آن جاهایی که دچار
شکست و نداری هستند، از یکپارچگی بسوی پراکندگی میروند، مانند
یوگسلاوی و شوروی پیشین، به وارونه،تا زمانی که سرایداشت شکوفا
و کشور پولدار است، هیچکس خواهان جدایی نیست.
پس اگر کشوری که اکنون یکپارچه است، بسوی فدرالیسم برود، در تراز
فرگشتیک به پایین فرو افتاده است.
---
از آنجا که سرایداشت ایران وابسته به نفت و دلارهای نفتی در دست
دولت آژگاهی است، ، همواره آژگاه‌گرایی (سنترالیسم) در ایران چربیده.
برای همین یک چیز شگفت آور پدید آمده و آن اینکه کسانی که برای
نمونه خواهان خودگرانی کردستان یا سیستان و آذرپادگان هستند،
چیزی هم از درآمد نفت برای گرداندن کشور خودگردان(!) خود،
بهره در خواست میکنند. تنها عرب های خوزستان هستند که با
آگاهی از اینکه نفت زیر پایشان هست، جدایی ١۰۰% از ایران
را درمیخواهند!


•
پارسیگر